Walki Joy.

Jego kroki wydawały nader głośne wydźwięki, stąpając po wytartej powierzchni.
Nie chciał kryć swej obecności, wręcz przeciwnie, chciał przywołać tutaj Joy.
O tak, chciał się zmierzyć właśnie z nią, choć niewielkie jego nadzieje były na wygraną.
Dla niego nie liczyła się wygrana, czy przegrana...
Wielbił jedynie walkę, a cudniejszą, rzecz jasna, była ta, z której wychodził cało.
Dlaczego więc miał się nie przekonać na własnej skórze, jak walczyć potrafi jego Alfa..?
Ponure wejrzenie pobiegło po otoczeniu.

Znajdowała się niedaleko, tak też więc obecność intruza szybko do niej dotarła, w głównej mierze dzięki wiatru noszącemu jego woń.
Wyłoniła się spomiędzy skał, chyląc łeb ku ziemi, wzrok zaś wznosząc wysoko. Dostrzegając dobermana, uniosła łeb, przypatrując się mu; stała za nim, tak też więc przywitała się z nim krótkim ave oraz kogo tu przywiodło, no, no zarazem obwieszczając swą obecność.

* Nie obrócił się zbytnio w jej kierunku, jedynie łeb skierował ku niej. *
Twego zastępcę ze stada.
* Odpowiedział, pierwszy raz przyznając się do tego, że został mianowany przez Alfy ich doradcą.
Mięśnie jego ciała napięły się wprawnie, po czym rozluźniły, i tak kilkukrotnie. *
Przyjmujesz moje wyzwanie?
* Rzucił po chwili milczenia, które przywarło do jego osoby. *

Kiwnęła jedynie pyskiem, jakby przyzwalająco, po czym cała jej sylwetka ukazała się psu.
Utkwiła w nim świdrujące spojrzenie nieobecnych ślepi, chodziła po okręg,u blisko skał, które miały stanowić ochronę jednego z jej boków - prawego, jeśli chcielibyśmy ściśli.

Obniżył się ku ziemi, szeroko stawiając przednie łapska.
Ot tak, po to, by w razie ataku móc zachować równowagę.
Zbliżał się ku niej w niebezpiecznie szybkim tempie,
Chciał zyskać dla siebie każdą z tych cennych sekund, które umykały przed nimi niczym szalone.
Zdawało się, że za cel pierwszego z ataków obrał sobie jej niczym nie chronioną część tułowia,
Ale w chwili ostatecznej zmienił zdanie, by zmylić swą przeciwniczkę.
Doskoczył bokiem ku niej, swym cielskiem dopychając ją do ściany skalnej,
A łeb wyciągnął ku jej gardłu, starając się kąsać ją jak najgłębiej.