Wielka rzeka

Przylazł :3

Rozejrzał się leniwie po pustym miejscu, no o ile rzecz jasna ktoś znowu nie ukrywał się w krzakach. Zasiadł na kamieniu jakby na tronie swe cztery litery sadzał.

Przyszedł leniwie, wpatrzony w ziemię.

Poruszył uchem słysząc kroki, strasznie ciekaw kto tu przylazł obrócił się na zadku.

Nic nie zauważył, nadal wpatrując się w ziemię i idąc powoli w stronę rzeki. Jedno ucho klapnęło mu w dół.

- No, już nie udawaj, że mnie nie widzisz papo - wymamrotał.

Podniósł wzrok, znów strzygąc uchem. Spojrzał na psa.
- Volare?...

Zsunął się z kamienia i podlazł do Disa.
- A kto inny? Kope lat! :3 - uśmiechnął się.

Również się uśmiechnął.
- Ta... Co u Ciebie?

- A no, troche sie postarzało, troche sie pozmieniało, aczkolwiek nie był bym sobą gdybym nie rzekł, że wszystko jest git :3 A co u ciebie? Wydajesz się przygnębiony tatku

- Cóź, zgodzę się, że się pozmieniało... A ja tak ostatnio po prostu mam - usiadł i machnął ogonem.

- Rozumiem więc, że to po prostu taki przejściowy imostan

- Możliwe - zaśmiał się.
- Wybacz, ale ja już pójdę. Do zobaczenia - wstał i wyszedł.

- Pa pa - pomachał za nim. Sam też ogarnięty bezrobociem po chwili wyszedl (NMM)

Budze się, rozglądam dookoła i wybiegam. *nmmt*

Jasna suka weszła niepewnym krokiem na polanę.

Spojrzała ukradkiem na Alexis. Przeciągnęła się i ziewnęła. Spojrzała na coraz bardziej ciemne niebo. Wstała i podeszła do rzeki. Położyła się przy jej brzegu i zamoczyła przednie łapy w jej zimnej wodzie.

Dostrzegła wilczycę.Niepewnie wycofała się i położyła pod jednym z oddalonych drzew.

Przybyła, ostrożnie stawiając łapy. Łeb miała skierowany ku dołowi, a kasztanowe ślepia wpatrzone w linię horyzontu.

Wbiegła lekko na łąkę cała mokra od deszczu. Rozejrzała się po psach i wyszczerzyła małe białe ząbki w uśmiechu. Wzięła z ziemi jakiś patyk i położyła się niedaleko rzeki gryząc go.

Zmrużyła powieki, czując na swoim ciele zimne krople deszczu. Lekki wiatr, muskał jej sierść. Usiadła, unosząc lekko łeb. Zerknęła w stronę szczeniaka.

Spojrzała po nowoprzybyłych psach.-Czyżby to było najbardziej oblegane miejsce w całej krainie.?-Przeszło jej przez myśl.

Smoliste łapy, ubrudzone lepką mazią - nazywaną błotem - owinęła, puchatym ogonem. Wzrok kasztanowych ślepi, zatrzymała na Alexis. Mruknęła coś niewyraźnie.

Poczuła na sobie wzrok Sabriel. Trochę się zawstydziła i podeszła pod niewielkie drzewo. Położyła się pod nim i owinęła łapki w ogon. Czekała aż Sabriel przestanie się na nią patrzyć.

Poczuła na sobie czyjś wzrok.Zastrzygła uchem, spoglądając na Sabriel.