Lazurowy Klif{Zakaz porywania}

Weszła z wyraźnie ponurym wyrazem pyska. Futro nadal miała zakrwawione po dzisiejszym treningu.

Przyszła powoli, z łbem jak zwykle lekko zwieszonym ku dołowi. Takiej czynności to się już chyba nie oduczy.

Spojrzała na przybyłą i pomimo podłego humoru uśmiechnęła się.
- Ave- powiedziała dość donośnie do Pazur.

Uniosła nieco łeb i swym chabrowym okiem powiodła po otoczeniu, szukając posiadacza głosu. Uśmiechnęła się nieco krzywo pod nosem i skierowała swe kroki w stronę Lidy. - Ave. - odrzekła.

Spojrzała na nią ponownie, jakby nie wierząc, że ją też tu spotkała.
- Co słychać u szanownej Pazur?- zapytała

Idę w stronę klifu, człapiąc łapami. Pysk mam opuszczony w dół, nie miałem ochoty za bardzo go podnosić, no chyba, że do nieba, to owszem. Doszedłem do jednego z drzew i przystanąłem przy nim. Zauważyłem cztery pary łap, podniosłem niechętnie wzrok i powiedziałem z przyzwyczajenia.
-ave.-przyjrzałem się suczkom.

- Ave- odpowiedziała przybyłemu.

- Wróciłam na stare śmieci. - rzekła siadając, a ogon automatycznie oplótł się wokół jej łap. Swe spojrzenie przeniosła na chwilę w stronę Rudolfa. - Ave. - rzuciła, zwracając swój wzrok ponownie na Lidę. - A ciebie co tu sprowadza?

Uśmiech zniknął z jej pyska. Suka usiadła obok Pazur i spojrzała na nią tym razem smutnymi oczyma.
- Cóż... przyszłam za Dreinem, lecz...- powiedziała cicho i przerwała.
- ...on najwyraźniej mnie nie pamięta

Odetchnęła cicho, mrużąc lekko swe lewe ślepie. Przez dobrą chwilę wpatrywała się w swe łapy, jakoby szukając tam jakiejkolwiek odpowiedzi. Zrezygnowała jednak, unosząc wzrok i patrząc teraz gdzieś przed siebie. I co jej miała niby powiedzieć? Za pocieszanie się brać nie będzie, wiedziała, że w tym była akurat kiepska. - Nic ci na to nie poradzę. - rzekła jedynie, nie patrząc nawet na nią. Czasami trzeba umieć się pogodzić ze swym losem.

- Wiem.- przytaknęła jej cicho i wbiła wzrok w ziemię.
- Po prostu go straciłam i nic nie da się zrobić.

Skinąłem jeszcze do nich pyskiem i uniosłem pysk ku górze. Przed moimi oczami rozciągał się piękny krajobraz, błękitnego morza. Fale obijały się o skały, uderzając o klif i chlapiąc pianą morską na wszystkie strony. Położyłem się pod owym drzewem, wyciągając łapy do przodu. Wypuściłem głośno powietrze nosem i ułożyłem pysk na łapach. Wbiłem wzrok w nie przestające się ruszać morze.

- Ja straciłam swojego już dawno. A dalej głupio marzę, że go odzyskam. - lekki grymas zawitał na jej pysku. Ona chyba nie potrafiła odpuścić, co niekiedy wydawało się lekka irytujące. Uśmiechnęła się jednak po chwili. Co prawda lekko, ale u niej to był już nie lada wyczyn. Nie uśmiechała się przecie tak jak dawniej. - Odzyskałabyś go, gdybyś była z nim w jednym stadzie.

- Nie lubię neutralnych stad... Mam uraz po moim poprzednim, mimo, że byłam tam alfą...- powiedziała i westchnęła ciężko.
- No właśnie... A jak się układają twoje sprawy ze Steele'm?

Zanurzyłem się w swoich myślach, co jakiś czas na mojej twarzy gościł uśmiech, a czasem ból. Machnąłem ogonem, przerzucając go na drugą stronę. Oderwałem wzrok od tafli wody i kątem oka spojrzałem na Pazur.

- Zapomnij o tamtym stadzie. Tutaj nie ma takich....osób. - chyba specjalnie zrobiła pauzę, żeby nie dorzucić jakiegoś niestosownego określenia, które pewnie by wymówiła. Za bardzo potępiała niektóre osoby. - Różnie. - odrzekła, nie mogąc znaleźć innego, dobrze określającego jej sytuację, wyrazu. - Z bycia przyjaciółmi byśmy nie zrezygnowali, choćby trwała apokalipsa na ziemi. - chyba było by bardziej prawdopodobne, że sami by ją wywołali, albo nie zauważyli jej nadejścia. Na pewno coś z tej pary.

skarb

Uśmiechnęła się delikatnie.
- Ale ciebie Steele przynajmniej pamięta. Wie, że byłaś z nim.

- Niektórych nie da się po prostu zapomnieć. Może Dreinowi coś się przydarzyło w czasie podroży? - wolała szukać jakiegoś logicznego wyjaśnienia niż poprzestać na zwykłym 'zapomniał'. Nie zapomina się chyba swych partnerek, z którymi się przeżyło jakiś okres czasu?

- Nie wiem... Nie mam pojęcia...- mruknęła zgodnie z prawdą, sama nie wiedziała co o tym myśleć.

- Albo może być to również chwilowe, kto wie? - jej barki uniosły się lekko ku gorzę, by po chwili opaść. Wpatrywała się chwilę w Lidę, a następnie zadarła pysk w stronę nieba.

Przeciągnąłem się leniwie i sięgnąłem łapą do mojego paska. Wyjąłem z jednej z przegródek moje pudełeczko. Postawiłem je przed sobą jakby zastanawiając się nad czymś. Po chwili patrzenia się jak idiota na jedno pudełko, otworzyłem je i wyjąłem z niego dwa przedmioty, jak na razie nie zbędne do mojego życia. Schowałem pudełko na swoje miejsce. Włożyłem cygaro do pyska i odpaliłem je zapałką. Zgasiłem ją palącą się powolnie. Zaciągnąłem się i wypuściłem dym w kształcie kółek. Ponownie spojrzałem w kierunku suk.

- Mam nadzieję, że tak jest. - powiedziała gapiąc się ślepo w ziemię.

- A myślałam, ze ja tu jestem największa pesymistką. - wydawała się być tym faktem rozbawiona. Czasami jakoś dziwnie odbierała niektóre rzeczy, co było widocznie właśnie w tym momencie. Lewe ślepie skierowała w kierunku Rudolfa. - Wyczekujesz odpowiedniego momentu by się przyłączyć, czy może raczej przysłuchujesz się by wyłapać coś istotnego? - rzuciła w jego stronę.

- Może jednak nie. - odpowiedziała i również spojrzała na Rudolfa.