Rzeka. {Zakaz porywania}

Oblizał pysk, gdy jego żołądek przeszyła fala głodu.
Z miłą chęcią wtopiłby teraz kły w kark kogokolwiek.
Usiadł, bu z mocą zaprzeć się na przednich łapach.

Uśmiechnęła się do nowo przybyłej.
Lunae.-powiedziała i kiwnęła do niej pyskiem.

Przekręciła łeb w stronę Suzany...O_o' Wstała-Ave-odpowiedziała jej z bladym uśmiechem.

-Veris - rzuciła do nieznanej sobie suki. Po chwili powróciła spojrzeniem do Solar - To całkiem interesujące - odpowiedziała na zadane wcześniej pytanie - wbrew pozorom. Wiele mi przypomina...

Ocknęła się. Zlustrowała obojętnym wzrokiem obecne psy. Ziewnęła szeroko.

Naprzykład co? Jeżeli mogę spytać...-powiedziała i zwróciła wzrok ku niebu.

-Prowadziłam kiedyś całkiem podobne rozmowy... i tyle pamiętam. W każdym wypadku teraz każdy ślad przeszłości jest cenny, więc lgnę do niego jak ćma do światła. - uśmiechnęła się przepraszająco - to mój cel, pewnie i tak cię zanudzam, jak zresztą wszystkich. Nie rozumieją...

Spojrzała po psach, tyle nieznanych gęb narobiło się w tutejszych okolicach. Aż miło było popatrzeć na tutejszych, od których oczekiwałaby jednak więcej energii.
Kąciki jej pyska drgnęły mimo woli, skinęła w odpowiedzi na przywitanie nieznanej suce.
Wzrok pobłądził na sylwetkę dobermana. Już na pierwszy rzut oka z łatwością mogła zgadnąć z jakiego jest stada. Oczywiście, nie świadczyło to o nim najlepiej w oczach Suzan.
Kiedy jednak o uszy obił się znajomy głos odwróciła pysk w stronę Nany.
- Kto by pomyślał, że spotkam tutaj taką złośliwą małpę. - przywitała ją, jednak nawet bez krzty złośliwości w głosie. Gdzie tam, była zadowolona jej widokiem.
Przeszła ku niej parę kroków, przyglądając się suce badawczo. Momentalnie na myśl przyszły wspomnienia w których dzięki tej cwaniarze trafiła do lochów, a gościła tam kiedyś na nieszczęście dość często.

Mnie nie zanudzasz.-zaśmiała się.

Mrukneła tylko coś pod nosem.Westchnęła cicho przekręcajac się na drugi bok.

Wyszedł.

-Nie udawaj... Zresztą, atmosfera jest w ogóle taka... senna? mętna? ciężka? - przekręciła głowę szukając najodpowiedniejszego określenia - Teraz jest chłodno, więc znużeni upałem powinni budzić się do życia... - parsknęła - Może to wina ciśnienia? Nieeee znam się - parsknęła znowu, uśmiechając się szeroko.

Złośliwą małpę?-te słowa ją najwidoczniej rozbawiły. Mimo tego, poczuła się nagle zmęczona. Zasnęła *nmm*

Sprint szybkim krokiem szedł wzdłuż rzeki, ogon trzymała w górze
i machała nim przecinając ciężkie od upałów powietrze. Ostatnio rzadko
tutaj bywał, może się już starzał a może miał dosyć siebie i
wszystkiego dookoła, sam nie wiedział, nie miał najmniejszej ochoty na
nic. Dziś był jednak sobą, ziajał i wydawał się zadowolony. Przystanął
na chwilę i rozejrzał po zebranych, po chwili dostrzegł znaną mu dobrze
suczkę, była nią Suzana, zerwał się,pobiegł w jej kierunku. Zatrzymał się tuż przed nią, ledwo wyhamowując i jednocześnie siadając na zadzie
- Veris - przywitała się wesoło i hug ją. Powitanie to jedyne do czego zdołał się przyzwyczaić w nowym stadzie.

Przydało by się tutaj kilka psów, z tych których znam...nie było by wtedy już tak spokojnie jak teraz.-powiedziała i przekrzywiła dziwnie łeb.

Kiedy tylko dostrzegła, że powieki suki przymykając się mimowolnie, a oddech stał się znacznie spokojniejszy, Suzan zmrużyła z przyzwyczajenia powieki i tyknęła ją pazurem w bok pyska.
-Brak kultury...- jęknęła, przysiadając na zadzie. Puszystą kitą owinęła łapy. W rzeczywistości nie narzekała na brak kultury suki, a na brak towarzystwa, którego niestety ale jej brakowało. Westchnęła, wypuszczając z cichym świstem powietrze.
Jednak już po chwili zdziwiona, otworzyła szeroko oczy i spojrzała na Sprintera.
Pisk jaki stłumiła w gardle, mógłby ogłuszyć zgromadzonych nad rzeką.
Nie mogła się jednak powstrzymać i przytuliła mocno, z całej siły psa.
-Spriiint! - wymamrotała cicho, wyraźnie zadowolona z widoku znanej jej mordki.

-Możliwe, ale zależy jakich masz znajomych - zaśmiała się - Moich chyba już nie spotkam, chociaż... nie należy tracić nadziei - spojrzała na kolejnego przybysza i lekko pokręciła głową - Najśmieszniejsze, że nie mam pewności. Chyba się starzeję - zaśmiała się ponownie i długo nie mogła przestać...

A kogo znałaś? Może kogoś skojarzę...-powiedziała.

Usiadła i przymknęła oczy, usiłując przypomnieć sobie imiona...

Spojrzała na nią pytająco, po czym położyła się.

Po chwili zamknęły jej się oczy i zasnęła...
*spadam*

Przyjrzał się uważnie Suzanie a następnie wyszczerzył się, jak miał już to w zwyczaju. Cieszył się, że ją spotkał, ostatnio rzadko spotykał przyjaciół i bliskich.
- Jak dobrze cię widzieć, no mów co u ciebie, dawno cię nie widziałem - powiedział uśmiechając się. Gdy wychodził nie był pewny czy spotka kogoś z kim mógłby sobie porozmawiać, ale teraz był zadowolony, że nie postąpił inaczej. Zastrzygł lekko uszami i dopiero teraz spokojnie rozejrzał się po zebranych. Słońce zachodziło polowi za horyzont, więc już tak nie grzało co było następnym plusem tego wieczorowego spaceru.

A i ona aż tryskała radością na widok tak bliskiego przyjaciela. Kiedy wypuściła go z uścisku, zajrzała haszczakowi głęboko w oczy, próbując doszukać się tych dawnych iskierek radości. Zawsze pamiętała go jako zadowolonego z życia psa, a i teraz pragnęła z całego serca, żeby było właśnie tak jak dawniej. Miała skrytą nadzieje, że nie zmienił się aż tak bardzo jak ona. Złapała w kły jego ucho i pociągnęła w swoją stronę. Musiała przecież sprawdzić czy to nie jakaś idealna podróbka Sprintera. Obiła energicznie ogonem o ziemie.
- U mnie? Nic, niestety nic się nie dzieje. Zaginął ślad po Fedzie, nie widziałam się kupę czasu z tobą jak i zresztą z resztą znajomych. Oh, stęskniłam się. - wydusiła na jednym tchu. Próbowała przypomnieć sobie czy wspomniała mu już dawniej, że była w związku z Fedziakiem. Szturchnęła psa zaczepnie nosem w bok pyska.
-A jak Ci życie mija? - zapytała z czystej ciekawości.

Przyszedł i spojrzał na psy
-dzień dobryy-powiedział przyglądając się im.

Wyszczerzyłem się ponownie i pacnąłem ją ogonem w bok, jak to zawsze lubiłem robić, a przynajmniej dawniej, choć teraz widząc znajomą mu mordkę..... dawne nawyki, wspomnienia i radość były w nim, jakby nieodzowne, jakby nie było chwilowego kryzysu... wieku średniego . Tak naprawdę się nie zmienił, nie widział tylko w pewnym momencie co ze sobą zrobić.
- Yhmy takie buty... Stęskniłem się za tą twoją mordką. Ogólnie miałem ostatnio lekki kryzys życiowy, ale szczerze muszę przyznać, że przywróciłaś mi humor i to jak najbardziej. Wiesz rzadko widywałem ostatnio znajomych i czułem się samotnie. Zastanawiałem się czy czasem mnie wszyscy nie opuścili, choć wydaje mi się że, aż tak straszny chyba nie jestem co nie? - zapytał a przy ostatnich słowach roześmiał się