Wielka Rzeka

-No tak-Rzekłem an potwierdzenie swoich słów.
-A tka nawet wygodniej, niż mieć jedna i sie poświęcać i takie tam- zaśmiałem sie ponownie oj o partnerkach to dużo wiedziałem już hehe
-Ja sie czuje młody, a czy ją .. hmm., poczułem kilak znajomych zapachów ale nie mogę sie upewnić, luki w pamięci.
coś czułem ale nie byłem pewny kogo.

-Ta, dobrze mówisz. Nie musisz się zamartwiać ani starać, a i tak dwie strony są zadowolone-wstałem i podszedłem do rzeki aby zamoczyć pysk.
-Najważniejsze jest to żeby czuć się tym młodym-rzekłem- a ty co tak wąchasz?

Zerwał z nagła czerep do góry, wracając do świata rzeczywistego. Znowu popadł w jakiś letarg, nie mając nad tym żadnej kontroli. Mruknął jakieś przekleństwo pod nosem, wracając na swoje poprzednie miejsce pod drzewem, wlepiając jedynie spojrzenie czerwonych patrzałek na bratanka i brata. Tia. Oblizał pysk jedynie, spluwając na bok.

Ah ojciec jak zwykle się zawiesił. Westchnąłem i odwróciłem łeb w drugą stronę. Poczułem znany mi zapach, zacząłem szukać wzrokiem właściciela tego zapachu.
-STEEEEEEELE!-wydarłem się jak czubek i ruszyłem pośpieszynym krokiem w jego stronę.

O nie. O nie. Rozejrzał się szybko, by znaleźć dobrą kryjówkę. Cholera! Czemu tu nie ma czegoś przydatnego!?
- Nie skacz, nie skacz! - wyjęczał, przyciskając swój grzbiet do pnia, patrząc na niego z szeroko otwartymi ślepkami. Przez jego wyskoki ma takie problemy z kręgosłupem. A, że młody już nie jest to kto wie jakby się skończyło lądowanie Rudiego na nim. Był gotów nawet odskoczyć, gdyby ten nie posłuchał jego słów.

-Ej nooo, myślałem, że zapomnisz!-stanąłem tuż przed nim i przyglądałem się jego wyczynom przed uniknięcia mojego skoku i zaśmiałem się.
-Spoko, złaź z tego pnia, nic ci nie zrobię przecież przyjacielu mój-liznąłem go w pysk, zaśliniając go- uwielbiam ci to robić-wyszczerzyłem się.

- A fe! - odsunął się od pnia, stając o pół kroku dalej. Łapą przetarł obśliniony pysk, zapominając już niemal o jego zwyczajach. Mrużył patrzałki, przyglądając się mu z uwagą, szczerząc zaraz swoje ząbki w szerokim uśmiechu. Złapał go za sierść na karku przyciągając do siebie i robiąc czochrańca. - Cholera, młody. Nawet nie wiesz jak się stęskniłem. - zaśmiał się chrapliwie, zaraz jednak wracając do swojej powagi. Puścił go zasiadając na ziemi.

Wtuliłem się w jego puszystą szyję, po chwili zostałem od niej szybko oderwany. Zaśmiałem się- oj no nie wstydź się,przecież ja też tęskniłem-usiadłem obok niego waląc ogonem raz w prawo, raz w lewo.
Przyjrzałem mu się- dobrze wyglądasz,ekhem jak na swój wiek...-próbowałem powstrzymać śmiech

Jego powieki zwęziły się nieco na małe szparki, gdy spojrzał nań ostrzegawczo.
- To już któreś z moich wcieleń. Teoretycznie nie jestem wiele starszy od ciebie. - dźgnął go pazurem w pierś. Miał ogromną ochotę tulać go przez cały czas, jednak coś go powstrzymywało. Nie był już tym samym psem co parę lat temu. A szkoda. Poruszył uchem, którego to kawałka już nie miał. Miał nadzieję, że powrót tu to nie będzie błąd i jak widać się nie przeliczył. Westchniecie wyrwało się z jego pyska, niekontrolowanie.

-Aj tam gadasz. Wszyscy wiedzą, że ja to zawsze młody i piękny, a ty..dobra jeszcze lepszy. Wygrałeś-mruknąłem coś tam jeszcze pod nosem i oparłem się o pień. Łapą bawiłem się jego ogonem.
-Kiedy wróciłeś?

- Po kimś to w końcu musisz mieć. - rzucił. Chociaż nawet nie byli biologiczną rodziną. Kto by się jednak tym przejmował? Zdzielił go ogonem w łapę, chowając go zaraz pod tyłkiem. Wytknął mu jęzor. - Wczoraj. - odpowiedział, na moment przenoszą spojrzenie na personę Devila, która to im popadł w letarg najwyraźniej. A gdyby tak go pierdyknąć jakimś kamyczkiem? Może by się odblokował. Hm.

Potrząsnąłem łbem, eh an starość bardziej się zwieszam niz normalnie. Machnąłem ogonem i spojrzałem tam gdzie pobiegł synek. Zastrzygłem lekko uchem spoglądając na niego i owczarka, eh stare dzieje. Ziewnąłem ponownie i wciągnąłem świeże powietrze do nozdrzy delektując się powietrzem podwieczornym.

-No rodzinka z nas niezła. Sami przystojniacy i do tego źli. Kobiety nas kochają- powiedziałem z uniesioną głową do góry- ej czemu mi zabrałeś ogon. pf.
Spojrzałem na ojca i szepnąłem do ucha Stela-chodź zrobimy mu psikusa. :3

Pokręcił pyskiem.
- Nie, raczej nie. - odparł jedynie na jego wzmiankę o psikusie. Zamiast tego sam się podniósł, trącając go nochalem w ucho i ruszył ku Devciowi, by przysiąść obok. - Aluv, braciak.

Wywróciłem oczami do góry i klapnąłem całkowicie pod drzewem. Nie chciało mi się ruszać tyłka do nich, przyglądałem im się z daleka.

-Ave- rzekłem i zmierzyłem go wzrokiem- znowu sie przefarbowałeś czy ja mam coś ze wzrokiem?- zapytałem się go i machnąłem lekko ogonem.
-duzo czasu minęło od ostatniego naszego spotkania..- dodałem z lekkim uśmiechnąłem do niego. o tak kurde na długo wyemigrowałem nie ma co.

Radość niewielkiej Avalon była wprost nie do opisania. Postawiła pewniej każdą z łap - jakoby chcąc uwierzyć, że widok który rozpościera się przed jej łapami należy do prawdziwych. Chciała wierzyć, że nie zniknie. Chciała wierzyć, że są wspólną częścią. Wierzyć w jego autentyczność. Być - trwać. I tak było. Z zamkniętymi oczami chłonęła każdą jego część - każdy zapach, delikatnie rozbudzający jej leniwe nozdrza. Każdy szmer, przypominający dźwięk minionych lat. Postąpiła krok do przodu. Zapach soczystej trawy. Kwitnących kłosów traw. Kwiatów. Szorstki dotyk zielonego ostu. Suchy uścisk ciemnych konarów drzew, bezpretensjonalnie kąsających jej chuchrowate ciało. Chwilo. Trwaj wiecznie - otul mnie w swoje ramiona. Nie puszczaj. Trzymaj mocno. Pozwól cieszyć się tym, co mam w okół siebie. Czego przez całe życie nie zauważałam. Co doceniłam - i pokochałam. Życie. Takie, jakim jest. W swojej prostocie, zawiłości. W pięknie. Nawet w swoim cierpkim smaku. W tym, co przynosi z każdym dniem. Godziną. Sekundą. W tym, czym obdarza mnie dziś. Teraz. Czym obdarzyło mnie już dawno. Kolejny krok. Kolejne doznania. Ciche szmery z oddali lasu. Hukanie starej sowy - niedaleko, nad jej licem. Do gry wkroczył delikatny uśmiech - tak ciepły. Tak naturalny. Pełny optymizmu. Pełen spokoju i nadziei - że to co przyjdzie, będzie dobre. Będzie szczęśliwe.
Wróciła dawna Avalon.

Oj chyba musiałem przysnąć. Otrząsnąłem się i ziewnąłem szeroko.
-e, wszyscy śpią. wstawać śledzie!-wstałem aby się rozciągnąć i wskoczyłem do rzeki, aby się ochłodzić.

Jak na żądanie Rudolfa. Czarna suka obudziła z letargu, który ogarnął wszystkie psy przebywające w rzece, następnie wstała i zanurzyła pysk w chłodnej wodzie, aby natychmiastowo strząsnąć z powiek resztki sennego piasku. Zazwyczaj nie zwracała na psy uwagi, ale dziś zrobiła wysiłek i zauważyła, że sporo nowych pysków tu przybyło. Ekscytujące. Czarna ziewnęła szeroko.

Jak wszyscy wracają, to i ona. Chyba nic w tym dziwnego. Mniejsza o
pobudki, po prostu taka kolej rzeczy. Wszędzie dobrze, ale w domu
najlepiej, prawda?
Szła przed siebie całkiem spokojnym, niespiesznym tempem. Nie żeby się
nie cieszyła, po prostu już nie te lata, co się równa braku chęci, a
może nawet niemożności do świrowania i latania wte i wewte, jakby się
miało motorek w dupie.
Z czasem gdy zbliżała się do rzeki, woń innych psów unosząca się w powietrzu była coraz to wyraźniejsza. Co najlepsze, były to bliskie jej zapachy. Machnęła parokrotnie ogonem, stawiając z zainteresowaniem uszy i biorąc głęboki oddech. Dalej zmierzała w tamtą stronę, aż dostrzegła znajome pyski. Zatrzymała się w pewnej odległości i zastrzygła prawym uchem, zastanawiając się. Nad nimi, rzecz jasna. Ich widok cieszył, ale z drugiej strony jakie relacje zostały z nimi zachowane po ostatnim spotkaniu? Z jednym poważnie pokłócona, z drugim chyba też i tylko Stila to nie dotyczy. Albo ona już nie pamięta. No, mniejsza. Może jakoś sam rozwiąże się ten problem.

No to cały dzień spędziłem na nic nie robieniu. Zamoczyłem ostatni raz pysk w rzece,aby upić ostatni łyk wody. Otrząsnąłem pysk. Rozejrzałem się po psach leżących cały dzień w jednej pozycji. Ruszyłem znowu pod drzewo. W trakcie truchtania do mojego nozdrza doszedł bardzo znajomy mi zapach. "Ty też wróciłaś?"pomyślałem, lecz nie rozejrzałem się w poszukiwaniu osoby. Położyłem się spokojnie.

Ona zaś wodziła za nim wzrokiem, jakby ten był doń doczepiony. Kiedy jednak Rudolf położył się, ona spojrzała w przeciwną stronę, siadając. Tradycyjnie owinęła łapy nieco zbyt długim ogonem i oblizała nos, kładąc po sobie jedno ucho. Oj Dżojku, Dżojku. Trzeba było myśleć wcześniej, bo teraz to już sobie możesz.

Jednak ciągle korciło go, aby spojrzeć w tamtą stronę. Długo dawał radę, lecz w końcu oczy same zmieniły kierunek patrzenia. Spojrzał na nią dosłownie na sekundę,a już przez jego głowę przeleciało milion myśli. Mruknął pod nosem i z powrotem powrócił wzrokiem na rzekę.

Nie umknęło mojej uwadze pojawienie sie starej Joy. Zaśmiałem sie w głębi ducha. no stare kundle wracają. no nawet to dobrze ale kurcze czy SCN to stado emerytów? E tam nie am sie tym co głowy zawracać. Czułem się dobrze jak an swój wiek i to sie dla mnie liczyło najbardziej.

Końcówka jej ogona drgnęła niespokojnie, jak zawsze, gdy coś nie dawało jej spokoju, bądź zaraz miało dojść do starcia. Łatwo jednak się domyśleć, że tym razem chodziło oto pierwsze. Swoją drogą, zachowywali się jak dzieci.
Mimo to nie miała zamiaru nic z tym uczynić, a raczej nie wiedziała, co takiego mogłaby zrobić. Nigdy nie była dobra w tych sprawach, hue.