Wielka rzeka

Spojrzałam w jego błękitne oczy, by potem utopić je znów w mojej zdobyczy. Gdy już całą zjadłam, kości pochowałam gdzieś w lesie. Położyłam się, zmrużyłam powieki. Jeszcze raz wszystko dokładnie zlustrowałam. Czekałam na Rudego? Może.

Z pyskiem lekko opuszczonym ku ziemi, Weel wkroczyła nad rzekę wolnym krokiem. Rozejrzała się krótko, ziewnęła. Przysiadła gdzieś tam.

Oddaliła się od rzeki po tym jak się napiła, oblizała się i znów przysiadła na chwilkę, zastanawiając się co by tutaj porobić, bo zaczynała się nudzić. Spojrzała na przybyła suczką i zaczęła się zastanawiać czy podejść do niej i się przywitać, dreptała tak chwilę w miejscu sama nie wiedząc co począć, była dzisiaj taka jakoś rozdrażniona i zagubiona.


( emm jakoś tak dziś nie mam weny czy cóś, może to przez pogodę -_- )

Przybiegła i usiadła na brzegu rzeki. Obmyła się z krwi i położyła się przy pobliskim drzewie.

Gdy tak się intensywnie zastawiała, zauważyła następną obca jej suczkę. Po chwili zdecydowała, że nie będzie siedziała czy stała jak ten głupol
- Lunae - krzyknęła do obydwu suczek i zamerdała lekko ogonem. Co dziś jak na razie nie zdarzało się jej tak często jak zawsze. Spokojnie, wolnym krokiem podeszła kilka kroków. Jednak zatrzymała się i usiadła zastanawiając się do której z nich podejść a może zostać tu gdzie jest i będzie najlepiej. Nad takimi właśnie błahostkami potrafiła sie zastanawiać nie wiadomo po co, ale w końcu miała dopiero te 2 miesiące.

Popatrzyła na szczeniaka.
-Ave...Aura.-przedstawiła się i położyła łeb na łapach.

- Morte. - Powiedziałam do przybyłych suczek.

Nic tu po mnie..-pomyślała i wybiegła.

- Shade - odparła, zastrzygła uszami i zamerdała lekko ogonem. Myślała tak jeszcze chwilę siedząc, po chwili zdecydowała, że zrobi coś jeszcze innego. Po prostu wyjdzie, jakoś dziś nie miała ochoty z nikim rozmawiać ani dręczyć go pytaniami. Dziś zupełnie różniła się od wczorajszej Shade, była cicha i na nic nie miała ochoty, co chwilę miała inny kaprys. Zerwała sie z miejsc i wolnym krokiem odeszła w bliżej nieokreślonym kierunku *nmjt*

Rozejrzałam się. Nic nie przykuło mojej uwagi na dłużej. Wybiegłam w nieznanym sobie kierunku.

Łapy z niewyrażoną gracją opadały i wznosiły się nad ziemią.
Grzbiet niemalże wygięty w łuk byłby, gdyby nie fakt, że jego budowa na to nie pozwalała.
Ponure wejrzenie przygaszonych węglików uderzyło w obecnych.

Wyszedł, zmierzając krokiem sztywnym, a zarazem tajemniczo płynnym, w kierunku terenów swego stada.

Wbiegła powoli na łąkę. Podeszła pod jakieś drzewo i położyła się na boku. Cały brzuszek miała we krwi. Położyła łebek na łapach a w małych błękitnych oczkach pojawiło się kilka łez. Leżała tak i oddychała ciężko. Nie wiedziała co zrobić z ranami.

Po dłuższej chwili oczka same jej się zamknęły. Zasnęła.

Wstała i wybiegła.

Wchodze wolnym krokiem, siadam pod drzewem.

Weszła powolutku i zaczęła się rozglądać. Zobaczyła tatę i od razu trochę się rozpromieniła. Kawałek przebiegła lecz po chwili nie pozwoliły jej na to rany. Podeszła powoli do niego i się przytuliła.
-Tata...-wybełkotała a w jej oczkach pojawiły się łzy.

-Co się stało maleńka??-zapytałem ze ździwieniem i smutną miną.
Przytuliłem ją do siebie.

Weszła z pyskiem nisko opuszczonym ku ziemi. Kierowała się węchem, gdyż ten był teraz niezawodny. Poza tym wzrok ograniczała delikatna, mglista powłoka. Przystanęła przy rzece, tam, gdzie parę dni temu. Do jej nozdrzy uderzył ostry zapach chemii. Mh. Skierowała nos ku wodzie - zdecydowania była już czysta... Lecz te parę dni temu nie mogła tego wykryć.
Zanurzyła w niej pysk i zaczerpnęła parę łyków.

Podeszłem do Natsu- Witaj Del Gado jestem-powiedziałem i skinołem pysk w dół.

Poderwała pysk, odwróciła go. Zmierzyła psa wzrokiem, nie raczyła mu niczym innym odpowiedzieć jak tylko krótkim
- Salve.
Jej głos.. Chłodny, tnący jak ostrze, pełen jadu, jak wypływająca trucizna rozprzestrzeniająca się po ciele.

Przybiegła i rozejrzała się.
-Dawno mnie tu nie było-pomyślała i spojrzała na psy.

-A ty jak masz na imie?-zapytałem i usiadłem koło niej.

Gdy pies usiadł obok niej, zmarszczyła lekko nos. Jej węch był do tego stopnia dobry, że czuła krew płynącą w jego żyłach. Do tego stopnia było to oszałamiające, że był dla niej plamą ciepła, które roznosiło się po jego ciele właśnie od krwi.
Zmrużyła ślepia.
- Natsu - rzuciła niedbale, niechętnie.

Przyszedł wolnym krokiem, spoglądając na starą rzekę. Widząc psy, podszedł bliżej, jednak nieznacznie. Spoczął pod jakimś drzewem. Widząc brata, uśmiechnął się lekko i skinął mu łbem.