Wielka rzeka

Zwróciłem się do niej po chwili.
-Rudolf, ale wole Rudy jak mówią.-spojrzałem na chwile w stronę szczeniaka, lecz po chwili mój wzrok znów wrócił na suczkę.

- A więc Rudy, powiedz mi, jak jest w SKP? - Spytałam, po czym rozejrzałam się wokoło.

Położyła łebek na łapach. Zaczęła pazurem wygrzebywać jakieś znaki w ziemi.

Uśmiechnąłem się na myśl, że już druga osoba z kolei oto mnie pyta.
-Wczoraj właśnie też mnie o to pytano.-zaśmiałem się i po chwili odpowiedziałem jej na pytanie.
-No, a więc jak to w złym stadzie, mi jest bardzo dobrze. Przetrwało ono bardzo długo lecz i były kryzysy. Na początku, ja się urodziłem w SPC później przyszedł kryzys i odrodziliśmy się pod nazwą SCN, było bardzo dobrze, potem ja odszedłem w podróż, zresztą jak i wielu. Powróciłem niedawno i znów nowa nazwa SKP, trochę to zabawne, można powiedzieć, że byłem w 3 różnych stadach, a jednak w jednym.-spojrzałem na własne łapy.
-A ty do jakiego należysz?-zapytałem po jakimś czasie.

-Tak zgadzam się, lecz to tylko skrócona wersja. Jedna tysięczna tego co tak naprawdę przeszliśmy żyjąc w tym stadzie.-powiedziałem i zastrzygłem uchem.
-To się bardzo cieszę. Mam nadzieje, że myślisz tak naprawdę, bo teraz jak widzę tych nieudaczników co chcą się dostać do naszego stada, to krew mnie zalewa.-mruknąłem i usłyszałem kolejne burczenie w brzuchu, oblizałem pysk.

Podeszłem do Nequity i Rudego:
-Hej o czym gadacie?-zapytałem i usiadłem koło nich

- O tym i o tamtym. - Powiedziałam z lekką ironią do tajemncizego owczarka.
- Ah, czymże są nieudacznicy w złym stadzie. Nikim, na zawsze. - Powiedziałam, z pewnym uśmiechem na pysku.
- Zapolujemy? - Spytałam Rudego.

-Del gado jestem-przedstawiłem sie suczce
Spojżałem na Rudego

Spojrzałem w stronę brata.
-O stadzie.-odpowiedziałem mu.
Na słowo 'polowanie' postawiłem uszy.
-Chodź miałem to zrobić sam wieczorem, ale takiej propozycji nie przepuszczę. Z miłą chęcią.-uśmiechnąłem się szyderczo i wstałem.

-Gdzie będziecie polować?-zapytałem brata

- Idziemy. - Powiedziałam. Czułam, że cieknie mi ślinka, a kły same kształtują się w swego rodzaju uśmiech. Szyderczy uśmiech. Wstałam i powoli ruszyłam za Rudolfem, mając się cały czas na baczności.

Obudziła się i otworzyła zaraz oczy, podnosząc tylko nieznacznie łebek, nie chciało jej się wstawać. Leżała tak pod kamienie, zamiatając tylko ogonem lekko ziemię. Zaczęła rozglądać się dookoła, zauważyła poznanego wczoraj psa Rudolfa oraz kiedyś napotkanego szczeniaka Lucky
- Lunae - przywitała się dosyć głośno z obecnymi i nadal nie ruszała się z miejsca.

Podeszłe do Shade i przywitałem się z nią.
-Del Gado jestem.Skinołem łeb w dół.

-Tutaj.-odpowiedziałem bratu i rozejrzałem się w około. Kilkadziesiąt metrów przed nami biegały 3 średniej wielkości jelenie. Uśmiechnąłem się i skinąłem do suczki, aby szła za mną.
Po drodze zauważyłem szczeniaka.
-ave.-powiedziałem mu na przywitanie i dalej szedłem w stronę zdobyczy.

Wychodze, ogladajac się do tyłu.

Wybiega.

Kątem oka, również zobaczyłam szczeniaka. Nie odezwałam się. Ah, jak ja lubię szczeniaki... Pomyślałam, po czym uśmiechnęłam się łobuzersko sama do siebie. Po jakims czasie zobaczyłam jelenie, błąkające się koło rzeki. Nie spuszczałam z nich wzroku, szłam dalej.

- Shade, miło pana poznać - odparła i tez skinęła łbem, naśladując psa i uśmiechając się. Zamerdała ogonem i podniosła się obserwując z ciekawością zachowanie psów. Zastanawiała się co zamierzają. Nie widziała jeszcze polowania za swego jak do tychczas krótkiego życia, więc nie za bardzo orientowała się co i jak. Dreptała w miejscu i strzygła uszami wciąż im się przyglądając.

Dalej szedłem ku swojemu celowi. Nie spuszczałem jednego jelenia już z oka. On był mój. Z kroku na krok zniżałem się bardziej, aby się wtoczyć w otoczenie.

Spojrzałam na Rudego, obserwowałam jego łapy. Jego każdy ruch. Nie, to zdecydowanie nie było dla mnie.
Potarłam się o drzewo, aby zgubić swój zapach. Zaczęłam trochę szybciej biec, na celowniku miałam małego jelenia, który stał najbliżej. Większego nie potrzeba mi było - nie byłam aż tak głodna. Wziełam głęboki oddech, dużo rozbieg. Z prędkością wiatru wbiegłam w małego jelenia, staranowałam go przy okazji. Gdy już leżał na ziemi, wbiłam swoje śnieżnobiałe kły w jego szyję. Podusiłam. W końcu zdecydowałam, że już nie jest dla mnie przeszkodą. Zresztą nigdy nie był. Złapałam go za szyję, po czym zaprowadziłam w poprzednie miejsce. Rzuciłam go pod jakieś dzrewo, okrążyłam. Położyłam się przed nim i czekałam na Rudolfa i jego zdobycz.

Spojrzałem kątem oka na wyczyny suki. Po chwili powróciłem do swojego planu. Gdy byłem już wystarczająco blisko, a jeleń stał bokiem do mnie. Wziąłem rozbieg i rzuciłem się w jego stronę. Moje ostre kły wbiłem w kark jelenia. Ten zawył głośno. Wyrwałem kawał mięsa z tego miejsca. Zeskoczyłem z niego i obaliłem go na ziemie. Pazurami rozszarpałem mu brzuch. Zwierze nie miało już siły, a ja byłem już bardzo głodny. Przytrzymałem mu łeb a kły wbiłem w jego szyję, rozdarłem ją , dzięki czemu zwierze umarło. Złapałem je za bok i pociągnąłem w stronę Neq. Usiadłem obok niej i z głodu od razu łapczywie wbiłem pysk w kałuże krwi, w jego brzuchu.

Kiwnęłam pyskiem, aby zaznaczyć wyczyny Rudego.
Po chwili zaczęłam również konsumowac moją ofiarę. Tak, młode jeleń był znakomity. Mięso było sprężyste i soczyste. Takie najbardziej lubiłam... Wyryłam w jego boku małe oczko, po czym wydłubałam z niego kawał mięsa. Powoli z jelenia zostawały same kości...

Co chwila wbijałem się w mięso odrywając z niego przepyszne kawałki. Gdy pochłonąłem już prawie całego, wstałem, oblizałem się i rzekłem.
-Przepraszam Cię, ale wzywają mnie. Będę niedługo.-powiedziałem i pobiegłem w stronę placu.

Obserwowała psy cały czas uważnie z postawionymi uszami, obijając ogon od swych boków. Gdy oboje upolowali już swoje zdobycze, była pełna podziwu dla Rudolfa i nieznanej jej suczki. Przysiadła na chwilę zamyśliwszy się. Następnie szybko podniosła się i podeszła do rzeki napić się trochę wody, jak zwykle stała trochę daleko i wyciągała swą krótką szyję, by móc się napić ale nie narażać na wpadnięcie do wody.