Wielka rzeka

Och, zapewne niczym, bo Cormercal miał już zamiar się oddalić.
Dość wylewna rozmowa jak na dzisiejszy wieczór,
Teraz pola iść zapolować na jakieś zwierzę.
Czy owa wymiana przeciągłych spojrzeń miała coś znaczyć?
Niewiele. Odwrócił się i wyszedł.

Wbiegł dziko. Znów powraca mu energia. Zatrzymał się i spojrzał na psy.
-Veris

Suczka poruszyła uchem , powróciwszy do rzeczywistości . Skinęła do przybyłego .

Podszedł do Airanel.
-jestem Aragorn, a ty?

- Air . - użyła skróconej formy swego imienia , nie widząc potrzeby aby dłuższym się przedstawiać .

-do jakiego stada należysz?
Spytał utrzymując rozmowę.

Wbiegłam. Tak, to znowu ja.
- Lunae. - Rzuciłam do psów.

Przywędrował, węsząc nosem przy ziemi. Jego uszy oklapły, zasłaniając mu błękitne ślepia. Zdany więc był tylko na węch; który miał całkiem dobrze rozwinięty.

- Do Deszczu . - ot , znowuż wolała odpowiedzieć krótko , a rzeczowo .

Spojrzał na suczkę.
-hej

Wyrwałam się z moich rozmyśleń.
- Hej. - Mruknęłam do bordera.
Kątem oka spostrzegłam nowego psa.

Czarny wyłonił się zza ciernistych krzaków, po jego ciele krew spływała stróżykiem. On jednak się tym nie przejmował, ponad to, był z tego zadowolony. Poruszył uchem, zerkając po psach.

Przyszedł bez pośpiechu, rozglądając się. Kiwnął pyskiem w stronę psów, po czym usiadł nad rzeką, raczej na uboczu.

Zerknął na Dismala, czy go już oczy zwodzą, czy naprawdę widzi kolejnego ze swoich bratanków. Oblizał pysk, lekki tajemniczy uśmiech pojawił się na jego pysku.

Suczka spojrzała na nowe lica , po czym pyskiem do niech skinęła . Uśmiech nie schodził jej z pyska , choć za sztuczny mógł uchodzić .

Zagapił się na wodę, jak zwykle błądząc gdzieś w swoim świecie. Leniwie zanurzył łapę w wodzie, wpatrując się w swoje odbicie.

Ulotnił się.

- Dismal uważaj, bo się jeszcze zakochasz. - powiedział złośliwym tonem do bratanka, podszedł do niego i przystanął obok.

Zastrzygł uszami, słysząc znajomy głos. Spojrzał na wuja i uśmiechnął się kątem pyska.
- Nie ma w czym - odparł.

- Narcyzem zostać może każdy, nawet ze szpetnym wyglądem. - powiedział, spojrzał na jego odbicie a potem na swoje. Pełne blizn.
- Wystarczy spojrzeć na mnie. - zaśmiał się chrapliwie.

Znów się uśmiechnął.
- Cóż, ja chyba jestem wyjątkiem - powiedział, patrząc na swoje odbicie. Klapnął jednym uchem.

Wzrok szkarłatnych ślepi zwrócił na niego.
- Miło wrócić do świata żywych i na stare śmieci, co mały? - machnął czarny ogonem i wzrok skierował przed siebie.