Wielka rzeka

Odwróciła łeb gwałtownie i spojrzała spod zmrużonych oczu na psa, który się do niej odezwał.
- Osobiście nie, ale powiedzmy, że moja matka Cię zna - mruknęła.
Woda rozbijała się o jej ciało, rozbryzgując krople po najbliższym otoczeniu.

Popatrzyła za Cocaine, trochę się zawiodła no bo dopiero przecież przyszła. Podniosła się powoli popatrzyła dookoła, przyjrzała się chwilę psu i suczce, zastanawiając się czy do któregoś podejść, gdy zobaczyła, że suczka weszła do wody, od razu znała odpowiedź, że do wody to sie woli nie zbliżac, zmierzyła więc do psa, usiadła naprzeciw i spojrzała na niego przekrzywiając łeb.

Teraz byłem już prawie pewny.
-Niech zgadnę. Joy?-mruknąłem i obojętnie wypowiedziałem to już mało znaczące dla mnie imię.
Spojrzałem na siedzącego przede mną szczeniaka.
-Co boisz się wody?-powiedziałem widząc jego reakcję.

Kiwnęła tylko nieznacznie pyskiem, który zaraz schyliła nieznacznie ku wodzie. Machnęła obojętnie końcówką ogona.

- Owszem - odpowiedziała, bo czemu by nie, nie wstydziła się bynajmniej tego, strach jak strach, każdy się tam czegoś boi, co prawda ona wielu rzeczy, ale tego już nie muszą wszyscy wiedzieć.
- Kim pan jest?? - zapytała tyknąwszy go łapą i dalej patrząc na niego, czasem tylko oglądała się na suczkę w wodzie, słuchając ich rozmowy, z której w sumie nie wiele widziała, bo dopiero przyszła i dla niej było wszystko wyrwane z kontekstu.

Nic już suczce nie odpowiedziałem. Bo o cóż miałbym pytać? Przeniosłem wzrok na szczeniaka.
-Rudolf.-odpowiedziałem mu na pytanie, bo jak inaczej mogłem na nie odpowiedzieć? Bez sensu.

Wyskoczyła z wody, wylewając jej mnóstwo przy tym. Siła jej oporu nie stanowiła dla suki żadnej przeszkody w tym momencie.
Woda zmoczyła jej boki, co miało swoje korzyści - zniknął z nich cały kurz, a nienaganna sylwetka była teraz mocno podkreślona.
Otrzepała się i bez słowa czy gestu pożegnania wobec obojętnych jej psów, umknęła w gąszczu.

- Yhmy ale ja chce widzieć jeszcze np. z jakiego pan jest stada - zapytała w sumie nie była jej to potrzebne do niczego, ale chciała wiedzieć z czystej ciekawości - Ma pan rodzinę? Ma pan szczeniaki? - zaczęła pytać, jednak przestała, czekając najpierw na odpowiedzi, żeby móc dalej pytać, nawiązując być może w jakiś sposób do jego odpowiedzi. Przypominała sobie jednak nagle, że mama mówiła jej, żeby już więcej nikogo nie pytała o jego osobiste sprawy, ale chyba było już za późno
- yy w sumie to nie musi pan odpowiadać - dodała, myśląc, że w ten sposób, wszystko będzie OK.

Spojrzałem za suką.
-Oh, czy szczeniaki muszą o tyle pytać?-uniosłem brwi zabawnie ku górze.
-No to tak. Jestem z SKP. Moja rodzina jest ogromna, jak przystało na syna byłego władcy stada. Szczeniaków też mam dużo, ale wszyscy jakby poznikali.-powiedziałem, co chwila zacinając się na przemyślenia.

- Łaaaaa - odpowiedziała idiotycznie otwierając szeroko oczy
- fajnie chyba mieć tatę jako władce stada, prawda? - zapytała merdając ogonem
- hmm SKP, ym to złe stado, prawda?? chyba pan nic mi nie zrobi?? A jak to jest być w SKP?? - zadała kolejne pytania, usłyszawszy, że jest z SKP podniosła tylko uszy bardziej, ale nie uciekła bynajmniej, chciała poznać jakiegoś psa z SKP i zobaczyć jakie one są, czym się różnią od siebie psy z SKP, SWD i SPK, jak na razie nie zauważyła nic, no ale z tego co słyszała to były czy zupełnie różne stada, chciała tą różnice wychywić, ale jak na razie jeszcze nie wiele rozumiała

-Tak. Bardzo ciekawie.-uśmiechnąłem się do malucha. Chyba pierwszy raz od długiego czasu nie miał nic do szczeniaka, ostatnio go denerwowały, a ten był uroczy.
-Moje stado bardzo wiele przeszło. Na początku gdy się urodziłem wychowywałem się w SPC, to dopiero było prawdziwe zło. Całe stado psów stworzonych do zabijania. Nic nas nie obchodziło. Cóż w końcu dowodził nim najpierw mój dziadek, a później ojciec. Oni dobrze wiedzieli jak to robić. Później jakby coś się rozwaliło, całe lata tworzenia najstraszniejszego w świecie stada poszło na marne. Znów odbudowaliśmy się jako SCN. Dalej byliśmy źli, ale to już nie to co dawniej. Nic nigdy nie zastąpi starych czasów w SPC. I teraz znowu powstało SKP, lecz jak już wcześniej mówiłem, nigdy już nic nie dorówna staremu i jedynemu mojemu Stadu Potęgi Cienia.-sam byłem trochę zdziwniony własną wypowiedzią, ale miałem nadzieje, że zaciekawię dzieciaka.

Cały czas słuchała z postawionym uszami, łapała każde słowo dokładnie i analizowała.
- łaaa - odpowiedziała znów to samo
- No zapewne nigdy nic nie jest takie samo - powiedziała w sumie rzecz oczywistą i spojrzała na psa
- A to i jeszcze pana dziadek był przywódcą. Nie wiem jakie stado jest najlepsze na świecie, każdy twierdzi, że jego ale każdy pewnie ma racje, no bo dla nas ma być stado a nie dla innych, co ma nas obchodzić co myślą o nas inni, skoro mamy swoje miejsce, prawda?? mam rację?? i Nikt nam go nie może odebrać prawda?? - zapytała, czekając na taką a nie inną odpowiedź. Jej słowa były trochę poplątane jak to u szczeniaka. Czasem zachowywała się jak nieświadom niczego szczeniak. Jednak w pewnych chwilach jej mała główka pracowała intensywniej i chodziła jak dla niej do skomplikowanych twierdzeń, aczkolwiek niekoniecznie prawdziwych. Dlatego zadała na końcu pytanie.

Rozumiałem o co chodzi szczeniakowi, chociaż mówił trochę niezwięźle, ale zrozumiałem go.
-Oczywiście, że masz rację. Jeśli jesteś w jakimś stadzie, to liczy się tylko ono i nie interesuje cię inne, ale oczywiście możesz się wiązać z innym stadem przyjaźnią lub miłością. A w SPC nie można było, zresztą nikt nie chciał. Nasze stado, nie to żebym się przechwalał czy coś, ale było jednak najbardziej dominujące.-powiedziałem znów wyciągając sztylet.

Popatrzyła na Rudolfa i zamerdała ogonem, zadowolona, że jednak miała rację, spojrzała na jego sztylet, gdy go wyciągnął. Nigdy nie widziała sztyletu, wiec przekrzywiła tylko łebek zastanawiając się cóż to, gdy ostrze błysnęło jej w oczy postanowiła zapytać:
- ale ciekawa rzecz, niebezpieczna?? - zadała pytanie po chwili, przyglądając się sztyletowi.


* emm zaraz lecę*

-Nie widziałaś nigdy sztyletu?-zapytałem, lecz po chwili odpowiedziałem na jej pytanie.
-I to bardzo, ale musiałbym go bardziej naostrzyć. Jest już, stary. Wiele ofiar mi pomógł zabić lub potorturować i nie chodzi m i tylko o psy.-obracałem sobie sztyletem.

- Yhmy, nie nie widziałam nigdy sztyletu - odpowiedziała i uśmiechnęła się do Rudolfa, machając ogonem rytmicznie. Ziewnęła przeciągle
- Chętnie bym sobie z panem porozmawiała dalej, ale moja pora przyszła - odparła nieco sennie, jednak zanim skierowała się żeby gdzieś się położyć, chciała coś jeszcze powiedzieć
- Hmm pewnie w SKP tak jak w SPC nie możecie mieć żadnych przyjaciół z innych stada, ale mam nadzieję, że troszkę kogoś lubic możecie albo chociaż tolerować, bo jest pan fajnym złym psem, a ja tez jestem fajna - powiedziała zadowlona i ułożyła sie jak zwykle obok jakiegoś kamienia i zasnęła po chwili
* musze lecieć bye bye*

Byłem trochę ździwiony wypowiedzią suczki.
-Dzięki.-uśmiechnąłem się.
-Dobranoc.- i wybiegłem.

Otworzyła ślepia niepewnie. Podniosła nieznacznie łeb, po chwili także i kończyny. Przeciągnęła się.

Wytruchtała.

Wchodzę spokojnym krokiem na polanę. Siadam z dala od rzeki, usidlając się w cieniu, tak , że mnie nie widać.

Wchodze.
Rozglądam się Oo

Zauważam wchodzącego tu psa. Nie znałem go, ale przykuł moją uwagę.
-ave-powiedziałem nie wychodząc z ciemności.

/masz jakieś inne konto?

-ave-odpowiedziałem
/mam a co??

/tak z ciekawości pytam . : )Wstałem i podszedłem do psa. Zlustrowałem go od góry do dołu. To już 4 owczarek jakiego widział dzisiejszego dnia. Zaśmiałem się z tej myśli.

-A to pierwszy husky jakiego dzisiaj widziałem-powiedziałem i zaśmiałem sie lekko