Wielka rzeka

-Sie miało te wprawę nie.-zastrzygłem uchem i przysłuchiwałem się temu co mówi.
-No kupa czasu. Tak sobie na prawdę pomyśleć ile spędzomych razem chwil, nawet tych złych. Jak ten czas szybko leci, niedawno jeszcze ja byłem taki młody a ty byłeś przywódcą.Ahh...to były dopiero czasy.-rozmarzyłem się- Śmig, a tu nagle już oboje jesteśmy starzy, no ja trochę młodszy-zacząłem coś mazać po suchym piasku.

-Nie starzy tylko doświadczeniu lub naznaczeni przez czas..lepiej to brzmi- poprawiłem go- a młodszy to zawsze będziesz.. ciekawi mnie ile dozyje jeszcze- powiedziałem ale bardziej do siebie.Osobiście nigdy nie przypuszczałem, że tyle i tak latek bede miał.

Podniosłem pysk znów ku niemu.
-Jestem pewnien i mam nadzieje, że jeszcze długo. Musimy jeszcze wiele przeżyć czyż nie? Ja nawet jeszcze wesela nie miałem.XD-uśmiechnąłem się i przymknąłem powieki.

-wesele.. hm..- zamyśliłem sie i położyłem- Wiesz tyle partnerek miałem ale nie pamiętam abym z którąś brał ślub- stwierdziłem i zaśmiałem sie do nieba- Ale i tak było nieźle
-A masz kogoś na oku?- zapytałem sie zerkajac na niego

-Właśnie, tobie w pierwszej kolejności trzeba jakąś bibkę wyprawić.-owtorzyłem gwałtownie oczy.
-Ja? Nie. Miałem i to długo, z resztą wiesz chyba o kim mówię, ale kilka słów za dużo i się rozsypało, rozpadło jak bańka mydlana.-westchnąłem i po chwili uśmiech znów zagościł na mojej twarzy.
-Ale nie przejmuje się, trzeba żyć dalej. Nigdy nie wiadomo co nas spotka. A teraz bardzo Cię przepraszam tato, ale muszę iść, pogadamy kiedy idziej.-pociągnąłem go za ucho, jak za dawnych czasów.
-Trzymaj się, do zobaczenia.-powiedziałem i zniknąłem w mroku.

/przepraszam, cię, ale muszę już lecieć. :c dobrejnocy życzę.

-Nie dzieki ja juz nawet nie pije tyle co kiedys- rzekłem spokojnie- no wiem.. samice to ciężki orzech do zgryzienia...0ddalem i przytaknąłem sobie glowa- Bywaj i trzymaj sie ciepło- powiedziałem za nim i spojrzałem an niebo.

Przychodzę nad polanę i siadam sobie nad brzegiem rzeki. Jedną łapę moczę w niej. Przyglądam się własnemu odbiciu.

Wchodzę z wielkim ziewem. Siadam pod drzewem, zaspana.

Pies rasy Amstaff wchodzi lekko przestraszony cóż nowe miejsce.Wolnym tępem podbiegł pod drzewo i położył się.

Weszła. Wolno stawiając kroki, lecz pewnie. Spojrzała na obecnych zaledwie kątem ślepi, kiwnęła nieznacznie pyskiem jedynie do Nelith.

Patrząc ślepami na Joy i Nelith.Szczeniak odsunął się gdyż nie miał pewności że jest bezpieczny.Podszedł i położył się daleko jak najdalej od psów.

Skinęłam do Joy, po czym przeniosłam wzrok na Amstaffa. Uśmiechnęłam się lekko do niego.

Przejechałem łapą po tafli wody, aby rozmazać moje odbicie. Wypuściłem powietrze pyskiem i odwróciłem się, słysząc jakieś szmery. Kiwnąłem grzecznie pyskiem na przywitanie. Pociągnąłem jeszcze raz nosem, aby się upewnić. Spojrzałem na borderkę. Byłem pewny, że to ona. Wstałem i cicho podszedłem do zaspanej suczki.

Patrząc na Nelkę pies zrobił się spokojniejszy podszedł wolnym krokiem do niej uszy miał podniesione do góry.
-Dzięń dobry.Jestem Am...-powiedział cicho i popatrzył się na suke która patrzyła kątem ślepi.W tej samej chwili zauważył labradora który leci do Nelki.

- Nelith jestem. - odpowiedziałam i lekko machnęłam ogonem.
Spojrzałam na labradora.

Spojrzałem głęboko w jej oczy. Ah, te jej oczy, identyczne jak matka. Już nie miałem najmniejszych wątpliwości, ba...od początku wiedziałem kogo moje oczy ujrzały.
-Witaj...córcia.-powiedziałem po chwili ciszy.

-Ale ma pani ładne imię.Bardzo mi się podoba.A pani w którym stadzie jest??-machnał ogonem.Odwrócił się i usiadł.

- Byłam kiedyś w neutralnym, ale już w żadnym. Nie chcę już być. ^^ A i dziękuję. Ty również masz ciekawe.
Uśmiechnęłam sympatycznie do szczeniaka.
Po chwili dotarły do mnie słowa Diega... Patrzyłam na niego zamyślona. W moich oczach pojawiły się łzy.
- Tato?! Dieguś?!
Przytuliłam Go mocno, tak jakbym już nigdy miała Go nie wypuścić.

-Aha-popatrzył na labradora.
Odszedł kawełek i położył się.

Zaśmiałem się i wtuliłem w siebie, moją Nelith.
-Tak, to ja we własnej osobie.-nie puszczałem jej z obięć.
-Moja córeczka, nawet nie wiesz jak tęskniłem.-przymknąłem oczy aby nacieszyć się chwilą.

Am nie chciał im przerwać ale podszedł do wyjscia.Popatrzył się na szczęśliwą rodzinkę.Gdzieś kropelka łzy poleciała.Spłyneła do jeziora.Powiedział:
-Gdyby moja rodzina była prawdziwą a nie przyszywaną.Następne krople łzy spłyneły po pysku.Usiadł koło jeziora.

- Ja się za Tobą stęskniłam. - zachichotałam, nie puszczając Go.

-Dobrze, już dobrze, bo mnie zgnieciesz i już nie będziemy mogli rozmawiać.-zaśmiałem się i poczochrałem ją po łepetynce.

Popatrzył na Nelkę.Wstał machnął ogonem i wyszedł.

- Gdzie byłeś? ;