Lazurowy Klif{Zakaz porywania}

Wdreptała. Spojrzała po psach i machnęła parę razy ogonem.
Podeszła do nich.
- Ave - rzuciła, patrząc jak są nawaleni oO'

- Nooo... - kolejna inteligentna odpowiedź. Przetoczyła się na grzbiet i zaczęła bezmyślnie przypatrywać niebu. - O..tam widzę ciebie. - zwróciła się do Rudego, wyciągając łapę w stronę nieba. Zaczęła kreślić jakieś dziwne zygzaki. - Prawda, ze podobne? - zachichotała cicho.

czerwony kamień

Pociągnęła nosem.
- Tatuś jest zły!- zawołała i trzepnęła go po głowie.

-Oj cicho już, bo w dupę dostaniesz i będzie spokój.-powiedziałem do córki.
-Identiko, powiadam.-wywaliłem jęzor na wierzch i rozejrzałem się. Widziałem teraz Unyan do góry nogami, gdyż stała za mną a ja leżałem.
-Unyan! Nie stój na niebie, bo spadnies!-wrzasnąłem.

Podniosła lekko łuk brwiowy, patrząc na Rudolfa nieco.. dziwnie. Rozkraczyła łapy i zsunęła się na ziemię, udając, że spada na niego. XDDD

- Tatuś jest zły!- zawołała ponownie, zerwała się z ziemi i przykleiła się do Pazi.

- Ona nie stoi na niebie, ona fruwa! Nie widzisz? - jak zwykle mieli inne poglądy co do tej samej rzeczy. - Córka leż spokojnie i słuchaj ojca! - zwróciła się do Lidy.

-AA!-wydarłem się i złapałem Unyan za pysk i pociągnąłem, tak, że wylądowała na mnie.
-Uratowałem cię ! Spadałaś z nieba !-krzyknąłem z euforią w głosie.

Wyciągnęła "kropelkę" i dosłownie przykleiła się do Pazi.
- Mamusi nie oddam- wymamrotała.

Gleb na nim z wielkimi oczami. Macha łapami w powietrzu i łapie gwiazdki <3!

- Ja wciąż uważam, ze ona frunęła. - wymamrotała do siebie, nie zwracając uwagi na to, że Lida się do niej klei. A niech się klei! Najwyżej się będzie czołgać.

Limit jej równowagi po 3 kubeczkach whisky wyczerpał się i wyrąbała się na bok, oczywiście ciągnąc za sobą Pazię.

-Matka cię nie kocha! Ona kocha tylko mnie!-zwróciłem się w stronę córki i zacząłem machać przed nią łapą, która jak widać, nie mogła pozostać w jednej pozycji, tylko chwiała się na wszystkie możliwe boki.
-Ona szedła po chmurach Pazur!-powiedziałem do niej dobitnie i objąłem z łapami Un.
-Prawda Un? Mam nadzieje, że przyniosłaś nam coś do picia, hm?-zrobiłem maślane oczka.

- Spadaj zgredzie!- zawołała do ojca, całkiem zmienionym tonem. Teraz była nastoletnią córką przyklejoną do matki i leżącą razem z nią na ziemi.

- Co? Że kogo kocham? - poderwała się do pionu i zaczęła rozglądać we wszystkie możliwe strony. Ktoś tu raczył coś insynuować? Po chwili ponownie leżała na ziemi.

Pokiwała posłusznie łbem, na oby dwie odpowiedzi. A jak! Pewnie, że miała teraz coś przy sobie.. Pełno!

-No ojca a kogo!-powiedziałem do Pazur i pociągnąłem ją za łapę, tak, że znów wylądowała na ziemi.
-Jak masz to dawaj , Unka.-mruknąłem do niej.

Wtuliła się w sierść Pazi i... zaczęła się ślinić.

- A od kiedy? - to pytanie skierowała wyłącznie do siebie. Zerknęła najpierw na niego, potem na Lidę, a następnie na Un. Czyżby było coś wspominanie o kolejnym trunku?

Ześlizgnęła się z Rudolfa i wypakowała z woreczka kolejno; rum, martini, likier, czystą, whisky, wermut i soki owocowe.
- Bar się ograbiło - bąknęła na swoje usprawiedliwienie

-No od jutra, mówiłaś za tydzień.-mruknąłem i znów spojrzałem na rudą sukę leżącą na mnie.
-UNYAN UWIELBIAM CIĘ!-ucałowałem ją w oba poliki po kilka razy i sięgnąłem łapą po czystą.

Swą łapkę zaś wyciągnęła po swoje ukochane, naj naj lepsze martini. Wpatruje się w butelka ze święcącymi się oczami. xp

Wymamrotała coś niewyraźnie do siebie i powiodła wzrokiem po butelkach. Dostrzegła rum, ale stwierdziła na początku, ze już jest tak nie trzeźwa, że pewnie jej się wydaję. Choć...rum? Jej najświętszy na świecie rum?! Jak w transie wyciągnęła łapę w kierunku butelki i pochwyciła ją. Chyba uznała Un za swą wybawicielkę.

- Soczek!- wymamrotała ucieszona, już miała sięgać łapą, a tu co? Łapy się do Pazi przykleiły.

Odkorkowała swój trunek i przechyliła butelkę, biorąc pierwszy łyk wprost z nabożną czcią.