Rzeka. {Zakaz porywania}

Uważaj, by to nie weszło Ci w nawyk, bo stale powtarzając owy nader uprzejmy gest, nie wyjdziesz na całkiem normalną...
* Wymruczał, szczególnie głośno wypowiadając te słowa, bowiem adresatką była oddalona już od niego Solar.
Jego spojrzenie jednak nadal tkwiło w obliczu Natsu. *
O ironio, czy nie powinnaś udać się do jakiegoś specjalisty..? Coś złego dzieje się z Twoją równowagą psychiczną...
* Przekrzywił nieco pysk, słowa uprzednie skierowane były do obserwowanej. *
Wybacz, nie sądziłem, że tak wygląda naturalnie Twe oblicze.
* Wyskandował ponownie niezbyt przemyślane zdanie, po czym wstał i wyprostował się.
Brak polowań i walk dawał się we znaki. *

Podeszła do psa Akita.
I jak się spało?-zapytała z wyszczerzem, po czym usiadła obok niego. Warknęła słysząc słowa dobermana.
Nie bądź taki mądry.-warknęła do owego psa.

- A no dobrze, bo w sumie czemu miałoby źle? - odpowiedział, z uśmiechem. - A Tobie?
Ah, jakby nie można było się ignorować. Chociaż... jakby tak każdy robił, to by było jeszcze nudniej.

Oplotła ciasno łapy ogonem, odwracając od psa na moment wzrok. Słysząc jego uwagę, posłała mu ostre spojrzenie. Chociaż można by mu przyznać rację, to suka ewidentnie nie chciała mu jej przyznać; była uparta, nie dopuszczała do siebie takowych uwag. Miała to po matce.. Ciekawe, czy miał okazję ją zobaczyć?
Uśmiechnęła się nieznacznie, krzywo.

Męczy mnie bezsenność.-powiedziała ze znużeniem i położyła się.
Masz rodzinę?- spytała ot, tak.

Wybacz, nie sądziłem, że obecność mądrego tak bardzo Cię boli.
* Zaśmiał się, nie siląc się nawet o ukrycie ironii pośród poszczególnych słów. *
No świetnie, rozmowa wypadła wspaniale. Zahacz o mnie następnym razem.
* Wymruczał, gdy słał gest pożegnalny w kierunku Natsu, skinienie pyska.Wyszedł. *

Kiwnął łbem.
- Mam, a Ty? - spytał.
Zaczął majtać ogonem na boki, bez większego powodu. Jakoś czasami ma takie odruchy, które niezbyt potrafi kontrolować.

Pokręciła przecząco łbem, nie komentując podłych słów dobermana.
Nie miałam, nie mam i nie wiem czy będę miała...Masz liczną rodzinę?- spytała.

Odprowadziła go wzrokiem; jemu odpowiedziała na gest pożegnalny. Mimo, iż tak się z niej 'naśmiewał', nie zraziła się do niego. Ona też taka była, i gdzieś tam w głębi nadal jest. Spojrzała po psach ostatni raz i dźwignęła się na łapy; odbiegła truchtem, brzęcząc kolczatką.

- Nie za bardzo się w tym orientuję, ale zapewne tak. Wiesz, rodzeństwa pełno, tylko przeważnie łączy nas jeden rodzić, albo coś na ten styl - wytłumaczył. Taka prawda. Jakby przyszło co do czego, to pewnie drzewo genealogiczne tak by mu się rozrosło, że szkoda gadać.

Puściła do niego oko.
Mam nadzieję że się jeszcze spotkamy.-powiedziała, przeskoczyła na drugi brzeg rzeki i tam zniknęła.

//będę ok. 22 :P

- Tya, ja też - uśmiechnął się, do niej, bądź sam do siebie. Został jeszcze chwilę, dopóki Solar całkowicie nie zniknęła mu z oczu. Po tym podniósł się, wytrzepał i poszedł stąd, sam nie wiedząc gdzie kierując swoje kroki. *nmg*

*Ja być może też x3*

- Div, chyba jesteś masochistą - stwierdziła po dłuższej chwili, nieznacznie unosząc końcówkę ogona. On? Przyjacielem? Gdyby nie jej zasady, to być może. Ale biorąc pod uwagę te wszystkie czynniki .. czyżby ją prowokował?

Spojrzal na Tiv i przekrecil leb w bok. On masochista? Neee...
- Nazwalbym siebie bardziej ofiara niz masochista, no ale nich ci bedzie - wzruszyl barkami, choc w myslach kompletnie sie z nia nie zgadzal - Jednak teraz sie bede zastanawiac co zranienie mnie by ci dalo - dodal, po czym zastrzygl uchem

Ofiarą? No rzeczywiście, nie próbował nawet się bronić, a sam wystawiał się na ciągłe ataki. Prychnęła cicho, jakby podsumowując dyskusję w swojej głowie i nieznacznie wychyliła się w jego stronę, ściszając głos do szeptu - A ty jeszcze zastanawiasz się co by mi to dało ..? - przerwała na kilka sekund, jakby zastanawiając się nad odpowiedzią i przy okazji wzrokiem kontrolując jego zachowanie - ... satysfakcję - kłamstwo wychodziło jej dość gładko, także nie musiała specjalnie się starać by brzmieć wiarygodnie. Chodziło oczywiście o jego życie. Będąc taką, jaka jest, chroniła go przed samą sobą. Bo gdyby za bardzo się przywiązała .. do czego już w sumie doszło, musiałaby zrekompensować jakoś swój błąd.

Przejechal ogonem po trawie. Przez chwile wygladal jakby trawil informacje, myslal "aaaa, to teraz ja powinienem powiedziec... eee..." i moze tak wlasnie bylo, a moze i nie. Nie latwo bylo cokolwiek wyczytac z jego oczu, wbitych teraz w jego wlasne lapy. Minelo kilka minut zanim Div podniosl pysk i spojrzal na Tivole
- Satysfakcje? Czy to nie troche... No, powiedzmy ze... Zbyt malo? - spytal, jakby sie pytal o ilosc jedzenia ktore mu ktos daje. Pfyf, zachowywal sie jak szczeniak co nie wie ze zaraz moze stac sie cos zlego.

-------

https://nowaerawh.forumpolish.com/viewtopic.forum?t=2732