Rzeka. {Zakaz porywania}

Prychnęła tylko coś pod nosem,machnęła ogonem po czym przymknęła powieki.

Wystarczyłoby kilka sprężonych kroków, przeistaczających się w taniec śmierci,
I jedno ukąszenie w przeznaczone do tego najstosowniejsze miejsce...
Jego różowy język popłynął wzdłuż warg.
Zdawał się nie mrugać, a czarne ślepia drążyły nadal wejrzenie w swej ofierze.

Spojrzała na dobermana po czym uniosła brew.-A temu co znowu?-pomyślała.Zaczęła się mu przyglądać.Wbiła pazury w ziemię...

I on wdarł pazury pod warstwę wierzchnią okrycia ziemi.
Jego mięśnie napięły się momentalnie, rysując w bardziej kanciasty obraz ciała psa.
Instynkt popychał go do najgorszego.
Przecież ona jest samotną suką, na polanie nikogo innego nie ma, nikt by się nie dowiedział.

Cofnęła tylko uszy do tyłu.Poczuła niepewność.Wzrok Cormercala przywołał jej wspomnienia.

Wraz z tym, jak pochyliła swe uszy do tyłu,
On wychylił swe cielsko do przodu, posługując się wprawnie przednimi łapami.
Jego myśli wygasły, jakby rozum wyłączył się, a pozostał jedynie instynkt.
Pechem było, że wzywał on do zapełnienia swego żołądka rubinowym płynem.
Zamarł jednak ponownie w bezruchu.

Spojrzała na niego beznamiętnie.Zacisnęła kły mrużąc jedno oko.Ogon niewidocznie podkuliła....

Minęło jednak kilka sekund, gdy znów jego ciało się rozluźniło.
Wzniósł pysk do góry, ale ślepia miał przykryte przez powieki.
Zdawało się, że wypowiada jakieś słowa,
Ale nawet jeśli byłyby dosłyszalnymi, wypowiadane były w obcym języku.
Opuścił łeb, wznawiając obserwację Laury.

Nie odezwała się nic co by nie wzbudzić w nim większej agresji.Przesunęła się nieco wyżej bliżej drzewa....

Zacisnął ponownie pazury, po czym zeskoczył ze skały.
Wyszedł prędkim krokiem.

Nie chcąc siedzieć tu sama ruszyła dalej...

Podszedł do rzeki
Napił się....
-jestem tu sam...
Padł na plecy

Przybiegła nad rzekę i rozejrzała się dokoła...

W dali zamajaczyła postać do złudzenia przypominająca wilka. Niespiesznym krokiem podeszła do rzeki i usiadła nad jej brzegiem. Omiotła spojrzeniem zgromadzone psy i utkwiła wzrok w wodzie.

Obejrzał tych co przyszli
-hej
Przeciągnął się i wstał

Odwróciła wzrok od tafli wody i obróciła się w kierunku, z którego dochodził nowy głos. Przyjrzała się uważnie dobermanowi i zmrużyła czerwone oczy.
- Witam - powiedziała w końcu.

-jak się nazywasz ?
Zmrużył oczy...słońce mocno paliło...

Zastanowiła się przez chwilę.
- Mówią na mnie Corvus... - odpowiedziała cicho, acz na tyle wyraźnie, by rozmówca ją usłyszał.
- ... choć z krukiem niewiele mam wspólnego. A pan, panie doberman?

-Hirashi...Miło mi kruku ...

- Nie wiem, czy powinno być ci miło, ale niech będzie - mruknęła.
- Hirashi? To japońskie? Nie wyglądasz na zapaśnika sumo.

Bezszelestnie przybiegła nad rzekę i zatrzymała się tuż nad jej brzegiem.
- Hej - uśmiechnęła się do reszty psów.
Machnęła wesoło ogonem.

Weszła, kryjąc się w wysokich trawach, choć wiedziała, że żadna trawa nie jest na tyle wysoka, żeby ją ukryć. Zlustrowała spojrzeniem zimnych, niebieskich oczu obecne tu psy i przysiadła na tylnych łapach, blisko wody.

Najeżyła lekko sierść i spojrzała w taflę wody. Błyskotki na obroży odbijały promienie słońca, rzucając błyski na lustrzaną powierzchnię.
Ziewnęła obojętnie i owinęła ogon wokół łap.

Wstała i przeciągnęła się, po czym ruszyła w swoją stronę, zamiatając niedbale ogonem.
zt

Parsknęła niepohamowanym śmiechem, widząc niebieską saluki usiłującą ukryć się wśród traw. Jednak oczy Corvus nadal pozostały zimne. Śmiech obejmował je rzadko.
- Myślałam, że pisanki robi się dopiero na wielkanoc - prychnęła cicho, obserwując odchodzącą sukę.