Rzeka. {Zakaz porywania}

Wszedł.

Jego niezbyt spokojne, niemal rozwścieczone, wejrzenia pobiegło po polanie.
Zero.
Żadnej ofiary. Ni potencjalnej.

Wszedł i zanurzył przednie łapy w rzece...
-nikogo nie ma-Uśmiechnął się i z uśmiechem zanurkował

Uderzył ponurym wejrzeniem w miejsce, gdzie ostatnio pojawił się Hirashi.
Na jego pysk wpełzł obleśny uśmiech, wyjaskrawił jego parszywe oblicze.
Wystarczyło kilka susów, a już znalazł się na brzegu.
Wskoczył do wody, przemagając to, że niezbyt przepada za wodą.
Zanurzył łeb pod niebieską taflę i bez trudu wymierzył psa.
Nie miał zbyt cnych planów, to było pewne.
Zanurkował.
Minęło kilka sekund, gdy dopadł kark swej ofiary, zaczął ciągnąć go na dno.
On miał mniejszy zasób tlenu w płucach, mówi się trudno.

Był na to gotowy.
To oczywiste, że Cormercal się dzisiaj nudził
Ciagnął go na samo dno a potem przycisnął go plecami do dna.
Na jego ustał pojawił się szyderczy uśmiech

On zdawał się wręcz poddawać jego szarpaninom.
Z pyska nie zstępował paskudny grymas.
Wpiął pazury na dość długie, by móc zadać wiele ran, w barki swej ofiary.
Przyciągnął go, zakleszczając w żelaznym uścisku.
Zdawało się wyglądać to na przytulenie, niźli atak.
Ruchy pod wodą obojga jednak były spowolnione.
Cormercalowi nie zależało na czasie, to on przecież miał zwiększone pokłady tlenu w płucach.
Wgryzł się wprawnie w pewne miejsce na gardle Hirashi'ego.
To, które biło od niego największą dawką ciepła.
Kły bez trudu przebiły skórę, tłuszcz i ścięgna psa.
Począł ssać z rozkoszą jego krew, wyłączając się.

A jednak Ofiara miała wprawę ...W wodzie czuł się świetnie...
Często trenował oddychanie pod wodą...Wiele razy znajdował się w gorszej sytuacji...
Zaczął się wyszarpywać...Odbił się nogami od dna wyrywając się oprawcy...Jednak zamiast uciekać odwrócił się szybko...
Z szatańskim uśmiechem wpatrywał się w oprawce...Wpłynął w niego przyduszając go do dna...Uderzył w płuca...

O ile atakujący miał na myśli żebra, czy klatkę piersiową mówiąc płuca,
Cormercal wydał z siebie serię bąbelków, które prędko ulotniły się z jego pyska.
Był wampirem jednak...
Momentalnie odbił się od podłoża i dopłynął w zaskakującym tempie do psa.
Ostrza przednich łap zostawiły w jego obliczu głębokie rowy.
Krew ponownie dobiła jego nozdrzy, ta cudowna woń...
Skorzystał ze zdezorientowania psa i ponownie uczepił się jego gardła.
Ssał pożywny płyn póki nie wykorzystał maksymalnie swych możliwości.
Wytoczył z niego zaledwie 25 % krwi.
Tego jednak było mu mało, nie mógł puścić mu płazem bólu, który rozdzierał jego pierś.
Nie rozwierając uścisku szczęki, wpłynął wraz z nim na podwodne skały.
Nabił swą ofiarę na jego z wystających z nich ostrzy.
Sam wypłynął na powierzchnię i wyszedł na brzeg wolnym krokiem.
Otrzepał cielsko z wody, po czy powiódł językiem po wargach.
Metaliczny posmak jeszcze przyprawiał go o większy entuzjazm do walki.
Wiedział, że pies może go zaatakować na lądzie, wytężał więc wszystkie zmysły.
Przecież usłyszy chlupot wody spowodowany przez wynurzającego się psa!
A może nie zaatakuje..? Odpuści niczym ten najgorszy?
On nadal pałał energią, mu walki nie było nigdy za wiele.

// To tak, jak ja bym stale odpierała Twoje ataki... Trochę realizmu, przez takie coś ta gra robi się jeszcze... Mniej realna. xDD Zabłysnęłam! xDD

Wypłynął.Oddychał normalnie...
-hieh...a wiesz co? Dawno nie jadłem...
skoczył ku niemu...Wylądował tuż przed nim...
przeskoczył nad nim.Wskoczył pod niego...Wgryzł się w brzuch...Później szybko urwał mały kawałek mięsa i drapał z całej siły....Później podciął go...Szybko wysunął się spod jego brzucha
Wypluł mięso...
-Ty kanalio...Jeszcze cie dorwę...

Wybiegł szybko....

/sory, ale idę na ET...

Uważaj ze słowami, szczeniaku. Wpierw dorośnij, a potem walcz!
* Dopiero skupił uwagę na oderwanej cząstce skóry leżącej na ziemi. *
Idiotyzm. Wpierw z motyką porywa się na słonce i rwie mi skórę w imię głodu,
A potem zostawia cząstkę mnie na pastwę samotności... O ironio!
* Wydał z siebie ostentacyjny jęk, po czym udał się na swe skaliste zbocze. *

/Hirashi nie zapominaj,że jesteś tylko adeptem.../

Wyszedł.

// Ja też przesadziłam.

/no sory...ale nie zapominaj że nie znam zasad za dobrze :P/

Po tym jak wyszedł wampir wbiegł znowu.
Opatrzył rany...Siadł...Wypił trochę wody...padał z nóg...Następny wampir mógłby go wykończyć....

/Zasady i regulamin powinieneś znać jako pierwsze przystepujac do gry.Właśnie widać jak ludzie czytają..../

/a moja wina, że muszę czekać na szkolenie

Przyszedł powoli. Rozejrzał się po otoczeniu wpół zmrużonymi oczami. Kiwnął łbem.
Ta, tu może mieć chociaż odrobinę spokoju.
Podszedł do jednego z drzew i tam legł.

Przybyl w nadzwyczajnie radosnych podskokach. Nie zajelo mu dlugo, aby zauwazyc psa lezacego pod drzewem. Wyszczerzyl sie w glupkowatym usmiechem i juz po chwili biegl w strone borderka.
- Mike-chaaaaaaaaaan! - zawolal radosnie, skaczac na Mike'a i przygniatajac go do ziemi - Heeeeej! - zawolal, ukladajac sie na nim wygodnie.

Oczy powiększyły mu się momentalnie, zauważając, chociaż raczej słysząc, psa. Niestety nie zdążył zwiać, więc teraz tak leży, przygnieciony przez psa. Pfymfnął coś pod nosem.
- Połamiesz mi kości - mruknął tylko próbując jakoś zerknąć na bordera.

- Oj juz nie marudz, jakos nigdy ci nie polamalem - mruknal i znow sie usmiechnal - Stary sie robisz i tyle, nawet swojego mlodego i pieknego przyjaciela nie mozesz udzwignac, staruchu - zasmial sie.

- Sam jesteś stary - bąknął. - Ja jestem młody i piękny - powiedział. Phih, jest starszy zaledwie o kilka miesięcy, a ten już go od staruchów wyzywa.
Podniósł się, powoli i na chwiejnych nogach, ale jednak. Następnie usiadł, tym samym zwalając z siebie tego słonia.

Powoli przydroczyła się na tereny Wielkiej Rzeki.Zobaczyła obce jej psy i podeszła do nich.Ah,ta jej towarzyska odwaga._.
-Lunae. Jestem Blue Star.-Powiedziała z uśmiechem.