Rzeka. {Zakaz porywania}

- Niee... Mózgu się brzydzę - wykrzywiła się.
- Sam go sobie wydmuchaj!
Dla pewności odsunęła sie lekko do tyłu, łapami jednak wciąż majstrowała przy ciele psa, owijając je roślinami.

- Nie dziękuję - skrzywił się. Westchnął. No co miał zrobić?
- Gdzie znajduje się mój grobowiec? - spytał, chcąc zająć jej uwagę rozmową. Próbuje jakoś rozluźnić krępujące go trzciny.

- Eee... - zamarła, zgodnie z przewidywaniami Bloya.
- Daj łopatę, to gdzieś się znajdzie - wyszczerzyła się i odskoczyła od niego.
Przyjrzała się z dumą swojemu dziełu.

Przechadzała się jak zwykle skrajem polany kiedy ujrzała dwa psy. Wciągając dużo świeżego powietrza do płuc ostrożnie stawiając łapy ruszyła ku nim. Stanęła niedaleko nich i zgrabnie wskoczyła do wody. Stanęła w płytkim miejscu, gdzie woda sięgała jej po kostki. Potrząsnęła głową i uważniej przyglądnęła się psom. Jedna afganka i akita. Spróbowała przysłuchać się rozmowie.

- Łopatę? Ale grobowce są duże i ładne - powiedział. - Przecież nie dam się pochować w byle czym! - dodał. Po chwili jeszcze go olśniło. - Nie posmarowałaś mnie specjalnymi olejkami, żeby mnie robaczki nie jadły.
Wykorzystując chwilę, stara się 'przepiłować' pazurem trzciny.

Skinęła nieznacznie głową przybyłej suni, uśmiechając się pod nosem.
- Podobno twoja błękitna krew jest niesmaczna - wytknęła mu język.
- Więc czemu mają cię wciąć robale?
Zamyśliła się nad grobowcem.
- Mmm. Wątpisz w moje umiejętności budowniczego? Nieładnie, oj, nieładnie!

Również skinęła afgance chodź jej nie znała. Jej węch podpowiadał jej jedynie, że oboje są z jej stada. I dobrze przynajmniej nie psy z wrogiego stada. Zamyśliła się chwilę słysząc ich rozmowę. Dziwne. Czasami myślała, że to ona jest szurnięta. Znów potrząsnęła łbem.

Zerknął w stronę, gdzie znajdowała się przybyła sunia. Uśmiechnął się do niej, jakby błagając o pomoc.
- Jest niesmaczna, ale one tego nie wiedzą, nie? - powiedział.
- To wpierw wybuduj, a ja ocenię.

- To się przekonają i zdechną - tryknęła go mokrym ogonem.
Zmarszczyła czoło, intensywnie myśląc.
- Dobra - powiedziała w końcu.
- Daj mi dwa tygodnie, a będziesz miał grobowiec pierwsza klasa!

Prawda była taka, że nie bardzo chciała się wcinać w ich prywatne sprawy. Pewnie są razem czy coś w tym rodzaju. Suka ruszyła do głębszych miejsc rzeki i kiedy zanurzyła się aż po szyję zanurkowała. Pływanie to jej specjalność.. o tak. Kocha to nade wszystko. Pod wodą otworzyła oczy i zaczęła wypatrywać ryb. Teraz dopiero sobie zdała sprawę jaka to jest głodna..

- Dwa tygodnie? - wystękał. - Do tej pory to mnie te robaki zjedzą! - powiedział załamany.
Odwrócił się na brzuch i zaczął czołgać jak gąsienica. Szedł w stronę rzeki. Tam gdzieś powinny być kamienie, wiec może o któryś zahaczy.

Pobiegła za Bloyem i szarpnęła trzcinę oplatającą mu pysk.
- Myślisz, że pozwolę cię pochować w czymś takim? Niedoczekanie.
Zachichotała na widok jego wysiłków. Zaczęła po kolei rozcinać pazurami prowizoryczne liny.

Mruknął pod nosem coś w stylu "wolny". Legł na ziemi zmęczony i trochę obolały. Zerknął na Solitude.

Ziewnęła i położyła się na ziemi, zmęczona teatrem jednego aktora. Przeciągnęła się z lubością. Jej ogon przecinał ze świstem powietrze, raz po raz rozpryskując dookoła wodę.

Również ziewnął. W końcu ta czynność jest zaraźliwa. Wyciągnął łapy przed siebie i ułożył na nich łeb. Spojrzał na rzekę.

Weszła machając ogonem na boki. Nie zwróciła większej uwagi na zgromadzone psy. Położyła się w cieniu drzewa i ziewnęła.

Podniósł się.
- Muszę iść - powiedział. - Na razie.
Otrzepał się i wyszedł *nmg*.

*Zwalają >>*

Rozejrzała się i po chwili wybiegła.

Przyszedł powoli, rozglądając się. Było pusto, a kiedy nie było tu psów wcale nie było już tak ładnie.

Weszła wolnym, opanowanym krokiem. Przecież nigdzie jej się nie spieszyło. Podniosła leniwie łeb, gdy ujrzała znanego już jej psa. Remusa. Podeszła do niego bliżej, jednak utrzymywała dystans.
- Veris. - Odparła po chwili ciszy.

Zanim odpowiedział, dokładnie zmierzył sukę wzrokiem, starając się odczytać, jaki ma dzisiaj humor. Niestety, nigdy nie był w tym dobry więc po pewnej chwili z tego zrezygnował.
-Veris - odpowiedział, starając się by jego głos zabrzmiał tajemniczo. Tym razem wpatrywał się w Emily.

- Długo już tu jesteś? - Spytała. Powoli usiadła na suchej ziemi, na której czasem rosły jeszcze kępki trawy. Suchej trawy. Poruszyła końcówką ogona.

-W sumie to tylko chwilkę. Byłem tu jakoś przed południem, ale nikogo ciekawego nie było, nie było co robić.
nie było Ciebie dodał w myślach i dalej przyglądał się Emily z uwagą.

Usadowiła się w swoim miejscu. Musiało to wyglądać dosyć śmiesznie. Pomyślała chwilę i spytała.
- Skoro jesteśmy w tym samym stadzie, na kogo chcesz się szkolić? Bo ja chyba na Kroplę. - Dodała z uśmiechem.

-Kropla... w sumie też o tym myślałem. Albo po prostu, na wojownika. Dobra ranga fajna rzecz, ale nie to jest najważniejsze. Można być niewyszkolonym adeptem i robić dużo dla stada, a być bethą czy alphą i niewywiązywać się ze swoich obowiązków. Nie zawsze wszystko jest takie piękne. - powiedział, po czym westchnął cicho, prawie niesłyszalnie.