Lazurowy Klif{Zakaz porywania}

Przejechała łapą po ziemi, biorąc do niej piach zmieszany z ziemią. Puściła go, a ten ruszył razem z wiatrem na plażę. Westchnęła.
Nawet nie możemy jej pogrzebać.-powiedziała cicho i uszy skuliła.

- W zasadzie... Moglibyśmy. Ale ona by tego nie chciała. - Powiedziała, przysiadając się bliżej Solar. Oparła łeb o jej bark, próbując ją jakoś pocieszyć.

Jak można tego nie chcieć? Przynajmniej zostałby po niej ślad w tej krainie...-powiedziała cicho i oparła swój łeb o nią.

- Przecież już jest ślad. Fiolka. - Powiedziała, pokazując jej fiolkę w całej okazałości. Fiolka była fioletowa, acz wpadająca w lekką lawendę. Była przywiązana do czarnego rzemyka, na pierwszy rzut oka słabego, jednak na prawdę mógł dużo wytrzymać. Fiolka była zapełniona do połowy szarym proszkiem. Na fiolce były wygrawerowane inicjały 'BS'.

Już chyba wiem co jest w środku.-powiedziała z delikatnym uśmiechem.
Jest, ale dostępny tylko dla nas.-stwierdziła i dotknęła połowy serduszka.

- Ona nie zginęła, żyje w nas. - Powiedziała z uśmiechem. Cieszyła się, że Solar w końcu zna prawdę. Blue byłaby zadowolona.

Nie wyskrobie własnym pazurem na moim grobie ''Szyszkobójczyni''.-uśmiechnęła się, przypominając sobie pewne suche drzewo nad skarpą. Oj tak. To dopiero były wspaniałe chwile.

Uśmiechnęła się pod nosem, słysząc słowa Solar.
- Długo tutaj jesteś?

Chyba od dwóch miesięcy.A Ty?-powiedziała po chwili namysłu. Jej ogon powoli zaczął zamiatać ziemię.

- Może dwa tygodnie. - Powiedziała z lekkim uśmiechem.
Zaczęła omiatać wzrokiem Klif. Bądź co bądź, nigdy tu jeszcze nie była.

- Pamiętasz mnie? - Spytała Chelsea, podnosząc pysk. Miała nadzieję, że jednak kojarzy ją... Wiatr poruszył fiolkę, w której drobinki szarego proszku posypały się w środku fiolki na wszystkie strony. Blue się odezwała.

Skuliła uszy, a wiatr zaczął targać jej sierść. Wzięła do siebie oba szczeniaki i zaczęła je łaskotać. Taaak, ona uwielbiała szczeniaki.

Uśmiechnęła się szczerze. Podeszła do niej i uściskała ją.
- Kopę lat... Chelse.

Podeszła do skraju klifu i zaczęła patrzeć się w morze. Letni wiatr cały czas muskał jej sierść. Kątem oka spojrzała na rozmawiające suczki. Westchnęła cicho i wróciła do swojego poprzedniego zajęcia - wpatrywania się w morze.

Spojrzała na szczeniaki. Tak, podobne do Chels. To musiały być jej. Pogłaskała je po małych pyszczkach.
- Niestety... Nie przynoszę dobrych wieści. - Powiedziała, odchodząc parę kroków. Przełknęła głośno ślinę. Nie chciała kolejny raz o tym mówić, lecz musiała...

Odwróciła łeb i spojrzała na smutną Solar. Spuściła łeb, wiedziała, że siostrę to bardziej zaboli niż przyjaciółkę.
- Ona... Nie miała tyle sił, aby przetrwać samotną wędrówkę.

Miała rację. Lepiej powiedzieć od razu, niż trzymać w niepewności najbliższych.
- Ona nie żyje.

Przygryzła wargę i zamknęła oczy. Słysząc słowa ''Ona nie żyje'' opuściła łeb, jakby ją żegnając. Dotknęła delikatnie łańcuszka i otwarła oczy patrząc w dal.

Pokiwała głową. Widać, że była nieco zdezorientowana, ale w końcu musiał przyjść czas na smutek i prawdę. To był ten czas... Spojrzała na szczeniaki, one jeszcze nic nie rozumiały. To chyba był jedyny pozytywny wniosek.