Wielka rzeka

- A "komputer pokładowy" z GPS-em też masz ? - wstałem i spojrzałem się w swoje odbicie w wodzie, mając nadziej że też bedą mi się oczy świeciły.. niestety ;_;

Po chwili zaczął biec - Do zobaczenia - wybiegł znikając w Cieniu

Machnąłem za nim łapą i dalej patrze się w wode.Po chwili spojrzałe się w niebo. - Chyba zbiera się na burze.. - wciągnąłem głośno powietrze i powoli skierowałem się w swoją strone *nmm*

Ślepia znaczniej przypominały dwa węgliki, niźli studnie uczuć.
Krok jego był wolny, a ciało pocięte licznymi bliznami.
Ponurym wejrzeniem uderzył w obecnych, jego pierwszy dzień.
Na pysku zatańczył mu irytujący uśmieszek, ścięty momentalnie grymasem rozgoryczenia.

Wyszedł.

Weszła, zamiatając za sobą ogonem. Och, doprawdy, dobrze było wrócić na stare śmieci.

Rozejrzała się, wciągnęła w nozdrza pachnące wczesnym latem powietrze. Zmrużyła oczy na chwilę i spojrzeniem przebiegła po otoczeniu, po czym podeszła nad rzekę. Spojrzała na swoje odbicie.
Dawno już tego nie czyniła, o zaiste.

I pojawił się znów, ledwie wydając dźwięki przy opuszczaniu niezgrabnie łap na ziemię.
Ponure wejrzenie uderzyło w kierunku suki, która tutaj przyszła.
Przystanął, a jego ciało napięło się znaczniej.

Uraczyła przybyłego krótkim spojrzeniem bursztynowych oczu, jednocześnie zanurzając końcówkę białego ogona w rzece, jak zwykła to czynić, zanim stąd odeszła.

* Czy i teraz zamierzała odejść, pozostawiając go na pastwę... samotności?
Hmm, ona i tak nie zdołałaby jej przegonić, bo trwała przy nim od wieków. *
Witaj, nieznajoma.
* Wysyczał, a słowa ściekły z jego pyska niczym jad. *

Drgnęła lekko, z ukosa spojrzała w kierunku dobermana. Jego ton nie przypadł jej do gustu.
Jak nic, nadawał się do SKP.
Stłumiła więc warknięcie, bo i po cóż robić sobie nowych wrogów, nawet, jeśli ci wrogowie będą nimi i tak, zależnie, bądź nie, od swojej woli?
- Veris. - powiedziała więc melodyjnym głosem i dodała po chwili - Rooksha.

* Jej głos winien wprowadzić go w zachwyt, albo jeszcze marniejsze uczucie,
Ale zareagował jedynie nieco zniekształconym, oschłym śmiechem. *
Cormercal.
* Pochylił nieco pysk, sztywnym gestem, i podszedł znaczniej do suki.
Był ciekaw, kim była owa nieznajoma, pierwsza postać, jaką spotkał w tej krainie. *

Bez gwałtownych ruchów, bez ruchów jakichkolwiek. Poruszyła tylko pyskiem, tak, by nie patrzeć nań z ukosa, lecz na wprost.
Jego zachowanie nadal nie budziło w niej zachwytu, ale nie z takimi już miała do czynienia.
- Nowy, jak sądzę?

* Pysk po raz wtóry złożył się w cudacznym grymasie, który widocznie nie pasował do jego poprzecinanego licznymi szramami oblicza.
Węgliki nadal trwały w przyćmieniu, zaszłe jakby matowym nalotem. *
Można rzec i tak.
* Wymruczał, nadal rozkoszując się widokiem jakiejkolwiek żywej duszy. *

Chłodnym wejrzeniem zmierzył Naschirę, jakby chciał ją nim pochłonąć.
Jego ciało jeszcze bardziej spięło, mięśnie zagrały pod skórą.

W takiej sytuacji zapewne uderzyłaby mokrym ogonem w psi bok, ot tak, dla rozładowania chwili. Ale nie sądziła, by nowopoznany ucieszył się z takiego manewru.
- Pewnie mierzysz w SKP? - spytała przybierając nieco bardziej oschły ton.
Spojrzała na jego reakcję, po czym przerzuciła wzrok na Nachirę.

- Rooksha. - odparła tłumiąc śmiech.
Zachowanie szczeniaków potrafiło rozbrajać, bez wątpienia.

To chyba jedyna sfora, która by mnie nie wypędziła za swe progi.
* Wymruczał, domyślając się, że sforze dobrej nie bardzo pewnie zależy na takim zachowaniu, jak jego. *
Niestety, teraz nie przyjmują na razie nowych członków.
* Wymruczał, przybierając ostentacyjnie zmartwiony głos,
Jego ostatnim słowom zawtórował ponury śmiech, o tak. Irytacja. *

Jego wzrok wymownie świadczył o tym, że niespecjalnie przypadło mu do gustu zachowanie szczenięcia.

- W każdej sforze znajdą się jakieś ewnenementy. Ale skoro taki jest twój wybór. - urwała krótko.
No tak, brataj się z wrogiem.
Takie było jej szczęście, że zwykle trafiała na osobniki, z którymi zadawać się nie powinna. Ale jak powiedziało się "a" to musi powiedzieć się i "b".
- Zawsze możesz zostać samotnikiem. Wtedy nikt nie będzie ci mówił, jak masz postępować.

Nawet po dołączeniu do sfory nie pozwolę sobie na to, by pomiatał mną ktokolwiek...
* Wysyczał, a szpetne blizny zdawały się nieco przybrać na sile. Złudzenie?
Wstał i począł krążyć wokół suki. *
Nie jest powiedziane, że tak bardzo mi na niej zależy, mogę nawet dołączyć do Twej sfory.
* Ale kłamstwem byłoby stwierdzenie, że w jego głosie nie błysnęła nutka rozbawienia. *

Prychnęła tylko. Nuta rozbawienia w jego głosie nie uszła jej uwadze.
- Nie brzmiało to zbyt szczerze. - mruknęła głosem pełnym zwątpienia, co zresztą miała na celu.
Uderzyła ogonem w taflę wody, rozbryzgując jej kropelki na boki, zmuszając Cormercal'a do zatrzymania się - o ile nie chciał zostać zmoczony.