Lazurowy Klif{Zakaz porywania}

Spojrzała na pagórek. Zaczęła rozkopywać go łapami, mają nadzieję, że tam jest czerwony kamień.

Gdy rozkopała wyróżniającą się ziemię, zaczęła kopać szybciej, aby dostać się głębiej.

Pazurami zahaczyła o coś twardego, a jej oczom ukazała się czerwona końcówka. Ogarnęła kamień z ziemi.

Złapała go w pysk uradowana. Przecięła radośnie powietrze ogonem i wytruchtała wartko z kamieniem.

*oddaję MG(?)*

/z tymi kamolami jeszcze można?
Wyłonił się z cienia. Suchy nos psa brodził przy piachu, węsząc tu i ówdzie. Pazury dokładnie rozkopywały piach. Niestety, znajdywał jedynie zwykłe kamienie. Fire skrzywił się. Jak nie tutaj, to gdzie?

Przy spadzie klifu? Więc i tam sprawdzi. Ruszył długimi krokami w stronę przepaści. I tutaj nic nie znalazł. Na jego pysku wymalowało się zrezygnowanie. Ile jeszcze będzie szukać?

Jak się okaże za kilka zdań, wcale nie tak długo. Owczarek zbiegł z klifu, brodząc łapami wśród fal. Woda ostro obijała o jego ciało. Trudno mu więc było cokolwiek dostrzec.

Zamrugał parokrotnie ślepiami, dostrzegając coś w oddali. Czerwony kamień samotnie dryfował wśród fal. Pies prędko zerwał się z ziemi, rzucając swym ciałem na morskie prądy.

Dopłynął do owego miejsca. Był sporo metrów od brzegu, jednak starał się nie odwracać za siebie. Teraz pozostało mu jedynie złapać w pysk odłamek. Nie było to jednak tak proste, jak mogło by się z początku wydawać…

Pyskiem kłapał na różne strony. Na próżno. Niesforny kamień niestety- co rusz zmieniał miejsce swego położenia. Fire postanowił zanurkować. Pod wodą otworzył ślepia, obserwując ruchy kamienia. Prędko wybił się, wyskakując z wody. Jest! Kamyk znalazł się w jego pysku.

Swobodnie wypłynął z morza. Zadanie zostało wykonane. Nic tu po nim.
Z uśmiechem na pysku zniknął w oddali. Wraz z nim; oczywiście kamień, dla którego było to całe zamieszanie.

Obudziła się, potrzepała lekko pyskiem. Spojrzała po obecnych - śpiących - i machnęła ogonem lekko. Następnie wtuliła nos w Rudolfa, zmrużyła powieki i tak sobie leżała, czując nieprzyjemny ból we łbie.

Obudziła się, czując jak pulsujący ból próbuje jej rozbić czaszkę na milion elementów, nie pytając nawet o zgodę. Skrzywiła się lekko, wyraźnie niezbyt z tego faktu ucieszona. Mozolnie uniosła łeb ku górze i przebiegła wzrokiem po sylwetkach psów.

Zastrzygła uszami słysząc jakiś ruch. Podniosła nieznacznie łeb i kiwnęła do pazur łbem, z lekkim grymasem wymalowanym na pysku.

Jakimś cudem udało jej się unieść pysk z ziemi i skinąć lekko Un na powitanie. Chyba wszystkie czynności jakie dziś wykona, od wstawania począwszy, będą dla niej torturą. To chyba z tej przyczyny miała zamiar przestać pić.

Przyszedł powoli, nieco zgarbiony, z łbempochylonym ku dołowi. Ślepia spoczęły na Paz.
-A ta znowu chleje. - wymamrotał i podszedł do niej. Wylgądała, jakby cierpiała katusze - i pewnie cierpiała. Spojrzał na nią kiwając pyskiem.
-Ładnie to tak pić bez brata?

Spojrzała na niego lewym ślepiem, jakby chcąc go zabić już na wstępie. Uniosła się do siadu, starając się na ból nie zwracać żadnej uwagi. - Pół tonu ciszej jeśli laska, bracie. - rzuciła do niego niedbale szeptem. - Dla twej szanownej wiadomości piłam pierwszy raz od jakiegoś czasu.

Spojrzała leniwie na przybyłego, nieznacznie kiwnęła mu pyskiem, który ponownie opuściła na Rudolfa.

-Huh. Jest jeszcze gorzej niż myślałem. - parsknął. Szydził z niej? Możliwe. Mimo wszystko... czasem miała bardzo słabą głowę.
-Wyglądasz jak cień psa... A raczej śmierci. - przyjrzał się jej i ponownie pokiwał pyskiem. Kiwnął do Unyan.
-Forgive - przedstawił się Rudej.

- Gdybyś mnie spotkał parę tygodni wcześniej nie odważyłbyś się wymówić żadnego z tych słów. - zapewne nie interesowało by ją to, że jest jej bratem. Zmiotła by go po prostu z powierzchni ziemi, nie za bardzo przejmując się tym co z niego zostanie. Pewnych mocy nie umiała kontrolować tak dokładnie jakby chciała. - Czyżbyś miał dziś wyjątkowo dobry humor by zadręczać mnie swą personą?

- Unyan - wymruczała, gdyż sierść Rudolfa skutecznie blokowała możliwość otworzenia szerzej pyska, chyba, że chciało się jej mieć pełno w jamie ustnej.

-A owszem, owszem. - usiadł, owijając łapy ogonem. Zastrzył uszami.
-Zawitałem do - podobno - niepijącej siostry. A co się tu okazało? Kac jak stą do Krakowa. - skwitował i poruszył końcówką ogona.

Zmrużyła lewe ślepie co znaczyć mogło jedynie tyle, że była bliska do rękoczynów na tym osobniku. Niby nie powinno się bić swoich, ale dla niego zrobi wyjątek z powodów oczywistych. - Jesteś moim sumieniem? Nie sadzę bym cię powołała na to stanowisko. Interesuj się więc tym co dotyczy ciebie.