Lazurowy Klif{Zakaz porywania}

Po wydmach dreptał duży syberian. Uśmiechnął się.
-miło jest wrócić
Z zainteresowaniem, przyglądał się Missy.

Spojżałam na psa. Uśmiechneła się do niego.

Odwzajemnił uśmiech. Niepewnym krokiem podszedł do suczki. Wyciągnął łapę w jej stronę.
-Iwan

-Missy-przedstawiłam się i wstałam

Spojrzał na spienione fale.
-morze jest piękne...

-Tak-odpowiedziałam
Popatrzyłam na psa

-szum morza jest piękny jak twój głos, głębia morska jest jak twoje oczy
Spojrzał na nią. Taki z niego poeta.

Popatrzyłam w oczy psa.
-Chyba się zakochałam-powiedziałam w myślach

Zaśmiał się. Usiadł.
-życie ciągle nas zaskakuje, ale tylko jedna rzecz naprawde zaskakuje w życiu...
Znów poetycka gadka, by pogłębić swoje uczucie.

-Zostaniesz moim partnerem?-zapytałam z niepewnością

Tak, tak a ona zawsze wszystko psuje. Wbiegła powolutku i rozejrzała się po psach. Na widok Missy zaczęła biec szybciej i po chwili wskoczyła na nią z wielkim okrzykiem 'Maaama!!!''. Missy przewróciła się pod ciężarem swojej córeczki.

Jego twarz rozświetliął radość.
-jasne, poczekaj chwilę
Z torby wiszącej u jego boku wyciągnął złoty medalik.
-to dla ciebie
Podał go Missy.

-Dziękuje-powiedziałam do psa
Po chwili podniosłam się z ziemi przytulając Lucky.

Przyszła wolnym krokiem.Spojrzała na trzy psy.Uśmiechnęła się w duchu i postanowiła zbliżyć się do nich.

Spojrzał na Lucky i Lysis.
-witam

Jestem Lysis-przedstawiła się i usiadła obok psów.Spojrzała swymi kasztanowymi oczami na samca husky.

-To moja córeczka-powiedziałam i wypchnełam Lucky przed siebie.
/musze lecieć/
Po chwili wybiegam.

-Iwan
Uśmiechnął się.
-hej, możesz uważać mnie za ojca

-Należysz do jakiegoś stada?-zapytała po chwili machajac ogonem.

-nie, chcę raczej być samotnikiem
Uśmiech mu zbladł.
-muszę iść
Po chwili wstał i wybiegł.

Bywaj-powiedziała do niego i ruszyła przed siebie*nmj*.

No i znowu sama...Wybiega.

Spojrzałam na przybyłe psy. Wywróciłam oczami i mruknęłam do Cahir'a.
- może i masz racje ale ma to i dobre strony... Np.: Istnieje mniejsze ryzyko że SKP cię złapie,a co się z tym wiąże? Nie musisz "gnić" tylko i wyłącznie na terenach na których jest założony jest zakaz. Ma się przyjaciół stadnych, legowisko,...

Machnęłam ogonem.
- sorry ale muszę już iść... Mam nadzieję, że się jeszcze kiedyś spotkamy - uśmiechnęłam się i pacnęłam go ogonem w bok.
- ciao - wybiegłam.

Gorące powietrze nieprzyjemnie dawało się we znaki.
Szła. Biegła. Leciała na oślep. Nie przeszkadzała jej nawet złamana kończyna. Krwista plama prędko gnała poprzez pagórek klifu. Nienawiść, smutek, tęsknota... nikt nie wie, jak gwałtowne uczucia nawiedzały jej dusze. Miała ochotę odejść z tego świata: zakończyć swój bezsensowny żywot.
powrót panny demolki?