Wyprawa - Smok Mnementh - jutro cz. dalsza, godzina 17

{aż napisze, że nie śpisz. a wy psy, idźcie drogą i weźcie Hira.}

Spojrzał na śpiącego psa. Przekręcił oczyma.
- A on? - spytał wskazując go głową.

Tan ruszył przed siebie raźnym krokiem z ogonem dumnie uniesionym w górze

Trzeba go wziąć.-odpowiedziała na pytanie Bloya, podchodząc do niego.

Kiwnął głową. Podszedł do Hir'a złapał go za ucho i pociągnął. Nie, niewygodnie by się go tak ciągnęło. I by mu jeszcze krzywdę zrobił...
Po chwili zarzucił sobie psa na grzbiet. Innego wyjścia nie ma.
Ruszył za resztą.

Żwawym krokiem podążyła za Bloyem, rozglądając się dookoła.

Dojrzał syna.Bloy?!-pomyślał.Cieszył go ten fakt,że on też tu jest.Szedł dalej.

(no super...a na końcu dacie mnie w ofiarze smokowi za skarb...zgadłem?)

{wiesz, nie musisz tu być. do widzenia ^ _ ^ }

Zbliżaliście cię coraz bardziej do lasu, skąd uprzednio wyrwał się przeraźliwy skowyt..

*Hirashi, a możemy? Bo potrzebujemy twojej zgody, żeby coś takiego zrobić x3*

Przystanął. Przez chwilę nasłuchiwał. Kurcze, z tym cielskiem na grzbiecie nie będzie miał jak się bronić... Hm, no cóż. Najwyżej coś się wymyśli.
Ruszył powoli przed siebie.

*Jeżeli za szybko odpisuję, to piszcie.*

Skowyt przeszył uszy Tana.Zmrużył powieki.Pies?Wilk?.Wyostrzył wzrok i węch.

Ponownie ruszył za psami, nie mając nic innego do zrobienia.
Nie trudno było mu osunąć się na tyły grupki,
Zwykle przechadzał się nad rzekę w tak wolnym tempie.

Wilki.-powiedziała cicho i spojrzała na las. Skuliła uszy i zwolniła kroku. Lepiej trzymać się w grupie...

(ah, ta gościnność. XD )
Poszedłem parę kroków do przodu w stronę gęstego lasu. Nagle usłyszałem jakiś skowyt dobiegający z głębi puszczy. Nastawiłem uszy i zbadałem dźwięk, jakby wilki? A może się myliłem.

(pytałeś czy możecie...Jeśli miałoby to wszystkich uratować to tak ...Nie wyganiaj mnie, ja cie chce iść T_T)

Za Erebusa:

* Wbił się z niezwykłą łatwością w grupkę psów.
Przystanął wtem, gdy usłyszał skowyt.
Na jego pysku wymalował się niezbyt wyrazisty uśmiech. *
Cokolwiek to jest, za chwilę sobie pójdzie.
* Optymizmu prawie nigdy za wiele. *

Za Summer:

Zamarła, gdy ich uszu dobiegł pierwszy niepokojący dźwięk.
Jej ciało spięło się w niesamowitym tempie.
Ukierunkowała uszy w odpowiednią stronę i nasłuchiwała.

Za Aragorna, Rokitę i resztę nieobecnych.;

Podążają tuż za psami, wciśnięci w środek grupy.
Nasłuchują.

Zmęczenie powoli mam dokuczało, ale gdy znaleźliście się w lesie, jakby od razu wiedzieliście, że to nieodpowiednie miejsce - niebezpieczne...
Prosta droga, nie widać jej końca, ciemny las, zero słońca..

Szedł bardziej przodem aczkolwiek trzymał się w grupie.Wyglądało to na wilki.Akita rozglądał się na prawo i lewo uszy trzymając sztywno.

Przez cały czas nasłuchiwał. Swoje kroki stawiał powoli i delikatnie, bez żadnego dźwięku. Szedł tak, by nie wybić się zbytnio z grupy.

Akurat ostatnią opcją z zauważonych, brakiem słońca, nie przejął się zbytnio,
Bowiem nie należał do grona tych, którzy szaleńczo wielbią promienie słoneczne.
Badawczo zerknął kilkukrotnie na boki, ale nie postanawiał zmieniać tempa swego kroku.
Parł uparcie do przodu.

Szedłem z Cormercalem na przodzie. Szybko, aczkolwiek bezpiecznie stawiałem każdy krok. Nieco zniżyłem ciało ku ziemi, jakby czekając na jakieś niebezpieczeństwo, które było wyczuwalne w atmosferze.

Za Erebusa:

Rozkoszował się niemal ciemnościami, które tutaj panowały.
Nie bez powodu przecież wybrał Stado Pełni Księżyca.
Jak pozostali jej członkowie cenił sobie brak słońca.
Zwolnił nieco tempo, ale nie zatrzymał się.

Za Summer:

* Z jej pyska wypłynął swego rodzaju jęk.
Czyżby obawa rozlała się po jej ciele?
Nie, nie należała do tych, którzy panikują na każdym kroku. *
Musimy iść do przodu.
* Zaalarmowała pozostałych. *

(no proszę, kiedy się obudzę...Zawsze tak jest...za co ja....)

Szedł dalej do przodu co było rzeczą oczywistą.Na razie nie ma powodu do pośpiechu.Obniżył głowę patrząc w ciemną przestrzeń.

Wstał, i mimo bólu łapy (już lżejszego) dogonił resztę psów.

(em, dzięki Joy x_X)