Wyprawa - Smok Mnementh - jutro cz. dalsza, godzina 17

Poszła dalej.Zauważyła zakręt.Poszła nim

[Ja muszę iść, będe wieczorem]

Szedł dalej...Kaszlnął...
Wypluł krew...

{ile jeszcze ta wyprawa będzie trwała? Bo spadam za 10 min.}

Podszedł do syna i Remusa.Nic wam nie jest?-zapytał.Spojrzał na zakręt.-Nie podoba mi się.-mruknął.

Otrzepałem się i przeskoczyłem leżące na ziemi wilki. Szedłem dalej na przedzie, nie zbaczając ze ścieżki. Czułem dość mocny ból w barku, lecz nie przejmowałem się nim. Szedłem dalej przed siebie.
-Tak, dzięki.-odpowiedziałem psu.

Ruszyła za psami. Nie chciała iść ostatnia, więc przyśpieszyła. Oblizała krew z pyska.

Oblizał pysk a późnej to wszystko wypluł. Nie lubił zabijać, ale teraz w końcu wyboru nie miał. Skrzywił się. +2 do rachunku tych nieżyjących przez niego.
Zaprzeczył ruchem głowy, dając odpowiedź Ojcu.
Popatrzał po wszystkich a potem ruszył dalej.

-Jakoś wytrzymam - odparł i szedł dalej, starając się unikać ataków wilków.

{spadam pa.}

-Kto mnie niósł?

*Cya, człowieki*

Spojrzał na Hir'a.
- Ja - odezwał się. Bloy był podirytowany, to można było już wywnioskować z jego głosu.
Nie czekając na odpowiedź psa, znów jego wzrok powędrował przed siebie. Szedł dalej.

/ok. jutro część dalsza. ;p

//chyba koniec...//

//jutro, ta sama pora - pasuje wam? piszcie mi na pw, czy tak, czy nie, + ew. propozycje co do godziny. Corm, złote dziecko z ciebie <33. dziękuje <3 //

- No, to lecimy. Obawiam się że nie możemy zostać tu dłużej .. - uniosła się z ziemi i ruszyła wolniutkim truchcikiem, czekając na resztę. { ee ja jestem ranna jak nie było mnie wczoraj? xd }

// jestęs. xd

*Nooo, powiedzmy że Erek cały czas był aktywny *

Zastrzygł uchem, słysząc słowa Nadii. Przytaknął jej, przyznając tym samym rację, po czym zaczął iść energicznym krokiem przed siebie, ostrożnie stawiając łapy. Nie ważne czy było ciemno czy jasno, w końcu on i tak i tak nie widział.

(sory :/)
Szedł na samym końcu grupy nie do końca obudzony

Szedł dalej, nie zwracając uwagi na otoczenie. Był zmęczony walką, a rany piekły. Uh, ale w końcu nie czas na biadolenie. A tym bardziej na odpoczynek.

Poczuł irytację rozlewającą się po jego ciele, spowodowaną głodem, który go nękał.
Nie rozglądał się na boki, szedł uparcie do przodu, nie zważając na napiętą atmosferę.
Czuł, że wilki się oddaliły na dobre.

Szedł dalej, za psami. Czuł jak piecze go skóra, a w żołądku pustka...

Choć głód mu doskwierał to przyspieszył.Ogon jego falował górze ...

Przywarowała, brzuchem niemal dotykając ziemi. Z jednej strony światło mogło oznaczać pożywienie, odpoczynek, z drugiej jednak niebezpieczeństwo, jakim mogła być ludzka osada. Obejrzała się na resztę.

Zmęczenie było wypisane na jego pysku.Tan zauważył świtało.Ale czy to na pewno dobry znak?Może to jakiś chwyt...-mruknął.