Lazurowy Klif{Zakaz porywania}

Pływać to ja umiem, nawet bardzo dobrze.-powiedziała i zanurkowała za Cahirem. Pod wodą trzepnęła go łapą w ucho i odpłynęła kawałek dalej. Wynurzyła się.

-Widziałem nie takich pływaków znikających w wirach czy podwodnych rozłamach. Na wszelki wypadek - uśmiechnął się i zaczął płynąć w kierunku horyzontu, zostawiając brzeg daleko za sobą.

Co na wszelki wypadek?-spytała i zanurzyła się pod wodę, płynąc w jego kierunku. Znacznie lepiej pływało jej się pod wodą. Gdy była już koło owczarka zatrzymała się i wynurzyła. Zaczęła płynąć na równi z nim.

-Uważaj na siebie. - zanurkował, po czym wyskoczył nieco nad wodę, upodabniając się do delfina, widzianego niegdyś... w cieplejszych klimatach. Zerknął na brzeg, będący bardzo daleko.

Jesteśmy już dosyć daleko...-powiedziała i także wyskoczyła nad wodę, okręcając się przy tym.
Woda to moje drugie życie.-powiedziała, puszczając mu oko. Zanurkowała.

//muszę iść, idę na podbój świata Będę ok. 22 lub 23 bye ;*

-A ja po prostu lubię długie dystanse... - za sobą nie dostrzegał już plaży. Kiedyś... kiedyś planował wejść do wody i płynąć, płynąć, aż zabraknie mu sił. Zacisnął zęby i zawrócił. Dawno jej nie widział...

Westchnęła cicho i podpłynęła do owczarka. Widocznie wpadł w letarg czy coś w tym stylu. Złapała w zęby jego ogon i zaciągnęła na plażę. Podeszła z nim do ściany klifu i tam go zostawiła. Odsunęła się trochę od niego i położyła się na ziemi. Zasnęła.

Ocknął się i rozejrzał dokoła. Wczorajsze wspomnienia powróciły, a nieznaczny ból mięśni tylko to potwierdzał. Sprawdził tylko, czy gdzieś jest Solar i przymknął oczy z zadowoleniem.

Ała, wszystko mnie boli...i mam pełno sierści w pysku.-mruknęła i przeciągnęła się. Leniwie otworzyła oczy i spojrzała na Cahira.

-Do długiego pływania trzeba się przyzwyczaić - zaśmiał się i przeciągnął - Chociaż osobiście wolę biegać. - podszedł bliżej niej.

Tutaj się nie da biegać bo łapy się w piasek wtapiają i mi się ciężej biega. Nie ma tutaj żadnych miejsc z równymi terenami gdzie moglibyśmy normalnie pobiegać. A Ty do tego biegasz jak pędziwiatr i Ciebie się dogonić nie da.- powiedziała i ziewnęła. Usiadła na piasku a jej kita zaczęła bić o ziemię.

-W tym tkwi wyzwanie - zaśmiał się - W swoim życiu widziałem takie pustynie, że ta ilość piasku przypomina raczej kocią kuwetę - prychnął i obiegł Solar dokoła - No i przynajmniej mogę się tu zmęczyć. Na równym terenie nic nie może mnie zatrzymać - ponownie wybuchnął śmiechem.

Gorąco się zaczyna robić.-mruknęła i spojrzała na niebo.
A założysz się że może Cię zatrzymać?-spytała z wyszczerzem i zaczęła biec w stronę w miarę bezpiecznego wejścia na klif.

Zaśmiał się tylko i pobiegł za nią. Szybko jej dorównał i uśmiechnął się w biegu - Jestem pewien, że coś jest w stanie mnie zatrzymać. Takie białe, puchate... - parsknął i przyspieszył.

Dokończ...-powiedziała i także przyśpieszyła, równając się się z nim. Jej uśmiech ani na chwilę nie schodził z pyska, gdy biegła.

-Domyśl się - potrząsnął głową i odbił w bok, wybierając trudniejsze, acz szybsze wejście na klif. Odbił się od skały wykorzystując całą siłę stalowych mięśni.

Taki biały i puchaty to jest mój brat.-powiedziała i skręciła za nim. Jak spadnie nic się jej nie stanie...tu jest piasek. Z tą myślą, pewna siebie, także odbiła się od skały i wylądowała na jakimś wybrzuszeniu w ścianie klifu.

Westchnął i pokręcił głową. Zeskoczył niżej i złapał Solar, tak, że nim się zorientowała, podróżowała na jego grzbiecie z powrotem na dół. Zestawił ją na ziemię i sam truchtem zaczął wchodzić łagodniejszą ścieżką.

No wiesz co!.-krzyknęła i pobiegła za nim.
Znowu mnie ratowałeś, choć nie musiałeś.-powiedziała gdy się z nim zrównała.

-Lepiej zapobiegać niż reanimować - uśmiechnął się dziwnie, wciąż niespiesznie podążając do góry - Obejrzyj się i popatrz na te ostre skały pod klifem. Musisz się do tego przyzwyczaić, o ile chcesz ze mną przebywać.

Do czego mam się przyzwyczaić?-spytała dziwnym tonem i przystanęła na chwilę, oglądając się za siebie. Skrzywiła się i przyśpieszyła, równając się z Cahirem.

-Do tego, że będę cię chronił - jednym długim skokiem znalazł się na klifie. Słońce prażyło niemiłosiernie. -Gdzie teraz? - spytał spokojnie.

Biegł dziko.
-Cahir!
Krzyk rozniósł się po plaży.
-Solar!

Arcio? Co Ty tu robisz i czemu się tak drzesz?-spytała i uszy zasłoniła obawiając się ponownego krzyku.
Może rzeka albo wzgórze?-skierowała pytanie do Cahira.

-chodźcie na wzgórze
Spojrzał na nich.
-Cahir, twój brat prosił bym cię przyprowadził